هوش مصنوعی: وقتی محبوبم سخن بگوید، از خوشی مانند پسته‌ای که درخشان و شیرین است، شادابی و زیبایی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: به محض اینکه زنده شوم، اگر با خوشحالی و خنده به زندگی برگردم، آن دو شکر شیرین باعث می‌شود سخنی دلنشین و شیرین آغاز شود.

هوش مصنوعی: وقتی که جوانی به رشد و شکوفایی علم و دانایی خود می‌رسد، مانند گل شکفته‌ای می‌شود. و اگر چهره‌اش درخشان باشد، مانند لاله‌ای است که سایه‌اش را بر روی دیگران می‌گستراند.

هوش مصنوعی: در روز، نور سفید و در شب، تاریکی را می‌بینیم. اگر ماه بخواهد از قید سال آزاد شود، معنای آن آغاز یک دوره جدید است.

هوش مصنوعی: در زمانیکه شب فرا می‌رسد و پرده‌اش بر افراز می‌شود، نیازی وجود ندارد. چون چهره‌ی زیبای آن ماه، مانند هلال ابرو، دمی خود را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: صدای نرم و دلنشین او از رودخانه به گوش می‌رسد و همچون ربابی، هزار چشمه را باز می‌کند.

هوش مصنوعی: چشمانم مانند عقیق می‌بارند و چون لب‌های سرخ، پرده را از پیش مرواریدهای ستاره‌گان باز می‌کنند.

هوش مصنوعی: دل ما به یاد دوست، مانند غنچه‌ای است که منتظر باز شدن و شکفتن است، درست مانند گلی که با وزش هوای شمال شکوفا می‌شود.

هوش مصنوعی: در شوق و شادی می‌رقصم و سرم را به نشانه‌ی خوشحالی تکان می‌دهم، زیرا حالت وجد و سرور مرا به سرزندگی و بیداری می‌آورد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم با چشم دل، زیبایی و عظمت او را ببینم؛ زیرا وقتی دل من از دیدن آن زیبایی باز شود، به حقیقت معنوی و روحانی او پی می‌برم.

هوش مصنوعی: داستان جذاب و شگفت‌انگیز سامری که به واسطه‌ی شیوه‌ای هوشمندانه و دقیق، از حرام‌ها پرده‌برداری می‌کند و مانند سحر و جادو، راه حلال را به سادگی نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر در ستایش دایره صورتی او سخن می‌گویم و نقطه‌ای از آن کوچک‌تر است، تعجب نکن که دهان به گستردگی دال باز می‌شود.

هوش مصنوعی: از روشنی دایره، مانند عطر عنبر، موهای زیبا و دلربا آشکار می‌شود و از نقطه سیاه خال، جلوه‌ای خاص می‌یابد.

هوش مصنوعی: ای ماه! آیا مانند این نیستی که به خاطر دعای روی تو، در صبح، گل‌ها به شوق و شادمانی خود را باز کنند؟

هوش مصنوعی: وقتی عشق تو با دست‌های نیکو بر دل من تأثیر بگذارد، بندهای وابستگی و محدودیت‌های طبیعت مرا رها می‌کند.

هوش مصنوعی: سعادت به وسیله پر طاووس به وجود می‌آید، همچنین لطف تو بر هر کسی که بال بگشاید، نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهي پيش، نامه‌ای پنهانی نوشته بودم که امیدوارم بعد از مدت‌ها دوری، راهی برای دیدار و وصال ما فراهم کند.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر دوری از تو سکوت کرده است، اما اگر فرصتی در نزدیکی تو پیدا کند، ناگزیر شکایت‌هایش را بازگو خواهد کرد.

هوش مصنوعی: پاسخ قانع‌کننده‌ای که برای وصالت نیاز است را به جانش برسان و رهایش نکن، زیرا ممکن است زبانش به بیان سؤالاتی که در دل دارد باز شود.

هوش مصنوعی: من از سخنانی که در دل معامله‌ها نهفته است، قدردانی می‌کنم و توانایانی که از صندوق‌های پر از ثروت خود بهره‌برداری می‌کنند را می‌بینم.

هوش مصنوعی: دل، جز بر یاد و لطف تو تکیه ندارد و حتی اگر به کتاب فکر و اندیشه‌ام نگاهی بیندازم، باز هم تنها به مهرت اعتماد می‌کنم.

هوش مصنوعی: برای تو، حتی اگر افرادی که به راه راست هدایت شده‌اند، گمراه شوند، عشق تو می‌تواند راه‌های نادرست را روشن کند.

هوش مصنوعی: هرگز از وصال سیف فرغانی ناامید نباش، زیرا وقتی که ارتباط برقرار شود، کمال می‌تواند به آسانی باز شود.