هوش مصنوعی: تو که به خاطر دنیا از دل غم دین دور شدی، از مال چه مقدار باقی ماند و از عمر چه مدت گذشت؟

هوش مصنوعی: برای دستیابی به دنیا که زودگذر است، دین را از دست دادی. اما دنیا با تو دوام نیاورد و در عوض، دینت رفت.

هوش مصنوعی: نور تفکر را روشن کن و در درون خود بررسی کن که بعد از رفتن آن کسی که قبلاً از تو گذشته، چه چیزی باقی مانده است.

هوش مصنوعی: این شخص از خانه تا درِ مسجد نیامده، نه به خاطر دیانت و ایمان، بلکه به خاطر مادیات و دنیاطلبی از روم تا چین سفر کرده است.

هوش مصنوعی: نه بر اثر بخل و تنگ‌نظری این بزرگواران چیزی تغییر کرده است و نه بوی نفت از این شترهای هفت‌رنگ رفته است.

هوش مصنوعی: مردم نُکاح و ثروت را به دست آوردند، اما مانند عروسی بی تجربه و نازپرورده بودند که به اتاق خواب کسی ناتوان و نازا قدم گذاشت.

هوش مصنوعی: آیا تو که در این خانه سکونت داری، به این فکر هستی که از این خانه صدای ناله بلند می‌شود که فقیر کوچ کرد؟

هوش مصنوعی: با وجود اینکه لباس درد و رنج به ارث می‌رسد و ناله‌ها باقی می‌مانند، اما وارث شاد و صاحب‌خانه غمگین از دنیا رفتند.

هوش مصنوعی: کسی که به حقیقت آگاه است، می‌داند که هیچ راهی به جز دوزخ برای تاریک‌بختان وجود ندارد، مانند شخصی که با چشم بسته مسیر را طی کرده است.

هوش مصنوعی: کسی که در روز قیامت به اعمال خود پاسخگو است و به خاطر آن‌ها نمی‌تواند فرار کند، نمی‌تواند با سلاح‌های ناتوان و ناچیز به میدان برود.

هوش مصنوعی: در میانه‌ی موقعیت خوب و آرامش زندگی، وقتی شخص به خواسته‌هایش دست پیدا کرد و به مقام و منزلت رسید، به راحتی پیشرفت کرد.

هوش مصنوعی: اگر او رفت و تو نرفتی مثل دیگران، نهایت دو یا سه روز طول کشید که نه تو باقی ماندی و نه او که اولین نفر رفت.

هوش مصنوعی: از فرمان سلطان بزرگ، پادشاهان زانو زده‌اند. به خودت نبال که این فرمان بر سر پادشاهان هم آمده است.

هوش مصنوعی: دولت و قدرت سلجوقیان در مرو دیگر باقی نماند و عظمت و شکوه محمودیان نیز از غزنین رخت بربست.

هوش مصنوعی: ای پسر، از پشت زمین به سوی شکم گور برو، زیرا بسیاری از قهرمانان کهن چون رستم و اسفندیار نیز به این سرنوشت دچار شدند.

هوش مصنوعی: اگر روباهی بد نیتی داشته باشد، سام نمی‌تواند بماند و اگر بیژن شیر باشد، گرگین نمی‌تواند برود.

هوش مصنوعی: کیست آن بزرگوار که در راه لذت و خوشی، با پای نازک و با کفش زرین، به سمت مرگ می‌رود؟

هوش مصنوعی: گدای محله که به دنبال نان بود، از کنار امیر شهر گذشت که در حال نوشیدن جام خوشمزه‌ای بود.

هوش مصنوعی: از قبر او، که پر از درد و رنج بود، خارهایی بدون گل سر برآورده‌اند و از قصر پرشکوهش، نقش‌های رنگین و زیبا محو و ناپدید شده‌اند.

هوش مصنوعی: از چهره او خطوطی به زیبایی عنبر جاری شده و از چهره‌اش مانند گل، لکه‌های مشکی پدیدار شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به داستان عشق فرهاد و شیرین است. فرهاد، عاشق شیرین است و برای به دست آوردن دل او تلاش می‌کند. اما با وجود تمام کوشش‌ها، خسرو، که رقیب فرهاد است، در نهایت موفق به تصاحب شیرین می‌شود. این وضعیت باعث می‌شود که فرهاد با تلخی و ناامیدی روبه‌رو شود و عشقش را از دست بدهد. در واقع، داستان نشان‌دهنده‌ی دشواری‌ها و ناکامی‌هایی است که در مسیر عشق وجود دارد.

هوش مصنوعی: جوانی خود را بیشتر از این هدر نده، زیرا پیری نزدیک است و عمرت به شصت سالگی رسیده است.

هوش مصنوعی: چه خوشبخت است آن کسی که با محبت و جود، به همه نیکی کرده و بدون کینه و دشمنی از دنیا رفته است.

هوش مصنوعی: دعای خوب و مثبت از طرف مردم به‌دنبال خود اسمی خواهد داشت، همان‌طور که پس از ذکر "حمد" معمولاً کلمه "آمین" به‌کار می‌رود.