هوش مصنوعی: دلم از کارهای این دنیا خسته شده است. اگر راست می‌خواهی، دلم از زندگی هم دلگیر است.

هوش مصنوعی: سعدی را ستایش نکردن، مثل این است که طوطی برای گفتگو زبانش را به کار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: خورشید در آسمان تابیده و بارانی که بر زمین می‌بارد، باعث شده زمین دوباره زندگی بگیرد و زمان به جلو برود.

هوش مصنوعی: سخن گفتن مانند یک شمشیر است که می‌تواند به طور مؤثر و در جایی که لازم است، تاثیرگذار باشد.

هوش مصنوعی: سخن او مانند آب حیات است که زندگی‌بخش و نجات‌دهنده است، همان‌طور که اسکندر تمام دنیا را تحت سلطه خود درآورد.

هوش مصنوعی: دیگری نمی‌تواند جای او را بگیرد و او نیز در سخن، مقام دیگران را به دست نیاورد.

هوش مصنوعی: بلبل با استعداد او نغمه‌ای سر داد و تمام دنیا را پر از بوی گل و صفا کرد.

هوش مصنوعی: نسیم خنک چمن به خاطر سرافگندگی‌اش، به آرامی برآمد و غنچه را در آغوش گرفت.

هوش مصنوعی: دست شهرت او در علم به قدری وسیع است که به آخرین دوران زمان نیز رسیده است.

هوش مصنوعی: او همچون دریایی از معانی است و به همین دلیل، مانند دریا که از کرانه‌های جهان پر شده، از جهان آکنده است.

هوش مصنوعی: به دلش دو جهان را نشان دادند، او یکی را پذیرفت و دیگری را رها کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که صحبت‌های او به گوش من رسید، عشق و شوق او به شدت وجودم را فراگرفت.

هوش مصنوعی: دل من از مهر او به گونه‌ای چون شمعی است که درخشش نگین را به خود گرفته است.

هوش مصنوعی: طوطی که طبیعتش از حرف‌های شیرین است، از کسی که سخن شیرین می‌گوید، به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زهره برای انتقال خود، آن را در ظرف‌هایی از جنس آسمان قرار داد.

هوش مصنوعی: ای بزرگمردی که روح و خُلق شما بر عقل و درک دیگران می‌تازد، بدانید که این نقیصه به عقل شما مربوط است.

هوش مصنوعی: زمانی که درباره تو تعریف و تمجید می‌کنم، این مفاهیم به راحتی به ذهنم می‌رسد و بیان می‌شود.