هوش مصنوعی: ستاره‌ای که از قمر دور است، مانند مگسی است که از صحبت شکر دور است.

هوش مصنوعی: ما از لطف و رحمت دوست بی‌بهره‌ایم و مثل یک آدم بیچاره که از منبع آب دور است، تشنه و نیازمندیم.

هوش مصنوعی: پای ما از زین این مقام محکم است، همان‌طور که آسمان از زمین دور است.

هوش مصنوعی: مانند پروانه‌ای به دور شمع می‌چرخم، هرچند که آن شمع از دید من دور است.

هوش مصنوعی: پادشاهان چرا باید نگران باشند اگر گربه از سر راه سگ دور باشد؟

هوش مصنوعی: در دوری تو، ای پسر، حال من همچون حال یوسف است که از پدرش فاصله دارد.

هوش مصنوعی: تو یوسف من هستی و من، بدون تو، مثل یعقوب هستم که از پسرش دور مانده است.

هوش مصنوعی: من با لطف و محبت تو به تو نزدیک می‌شوم، اما آیا این سفر دور به پای من می‌رسد؟

هوش مصنوعی: من تلاش زیادی کردم، اما چه کنم که شانس و تلاش هر کدام در جهتی جدا از هم حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: در این وضعیت، نکته‌ای شگفت‌انگیز وجود دارد: بنده با اینکه از خدمت تو دور است، همچنان ارزشمند است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به سلطان نزدیک نیست، در برابر خطرات ایمن نیست.

هوش مصنوعی: هرچند درختی با شاخ و برگ فراوان دارم، اما به خاطر قد کوتاه من، نمی‌توانم به میوه‌های آن دسترسی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: بدون تو، به هیچ‌کس دیگر نگاه نمی‌کنم؛ زیرا معناهایی که می‌بینم، از زیبایی‌ها دورند.

هوش مصنوعی: بی تو، لب‌های خشک و تشنه‌ی من شبیه به یک خط ناتمام شعر است که نمی‌تواند به کمال برسد.

هوش مصنوعی: شاید زنبور عسل به خاطر دوری از گل و زهر، نتواند عسل فراوانی از خانه‌اش بیاورد.