هوش مصنوعی: عشق تو در دل من نوشته شده و وصف زیبایی تو بر من واجب است که بگویم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم بنویسم، نوشته‌ام پر از رازها خواهد شد و آنچه که در دل من نوشته شده است، مانند یک کتاب خواهد بود.

هوش مصنوعی: من تمام دنیا را ترک کرده‌ام، چرا که دستوری از تو دارم؛ زیرا زیبایی تو برای من چون یک سند و منشور ارزشمند است.

هوش مصنوعی: شوق و اشتیاقی که در دل دارم را برایت بگویم، شبی مانند کلام من به اینجا آمدم، در کنار کوی تو که زندگی را به من معنا می‌بخشد.

هوش مصنوعی: من شعله‌ی زیبایی تو را دیدم که تاب و توان شگفت‌انگیزی دارد، مانند چشمه‌ای از نور خورشید که در آن آب، تنها روشنی و درخشندگی است.

هوش مصنوعی: هر کسی که با تو نزدیک نیست، حتی اگر از نظر ظاهری به تو شبیه باشد، باز هم از دل تو دور است.

هوش مصنوعی: هر کس که عشق تو را در محفل جاودانه دریافت کند، به او جامی می‌دهند؛ حتی اگر او به دلیل نداشتن حال مستی، هرگز مست نشود، باز هم برای همیشه در حالت نشئگی خواهد بود.

هوش مصنوعی: من بر آمده‌ام از تو و سخنان من نتیجۀ وجود توست؛ این اشعار نشان‌دهندۀ قدردانی من از آن نهر عسل و شهدی است که زنبور از آن می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی این اشعار را به گوشت می‌رسانند، بگو که این کلمات از درد و سوختن دل عاشقی می‌آیند و ناله‌های کسی است که رنج می‌کشد.

هوش مصنوعی: همه در مهمانی از دست تو ناله می‌کنیم، مانند چنگی که صدا می‌دهد، چرا که رگ بدن هم مثل تارهای طنبور است و تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که چشمم جمال زیبای تو را دید، متوجه شدم که چقدر معروف و محبوب هستی. از آن روز به بعد، مانند بلبل در مورد تو سخن می‌گویم و از زیبایی‌ات می‌خوانم.

هوش مصنوعی: اگر عاشق به خاطر معشوق خود سخن خوبی بگوید، اشکالی ندارد. همچنین، اگر بلبل به خاطر جستجوی گل ناله کند، باید او را بخشید.

هوش مصنوعی: سیف فرغانی از دنیا رفته و من در جایگاه اسرافیل ایستاده‌ام. این گفتار، نشانه‌ای از عشق است و زبان من هم پیامی مانند صور است.