هوش مصنوعی: در این زمانه، چه کسی وجود دارد که بتواند به خوبی عشق و جوانی را در کنار هم جمع کند و درک درستی از معانی عمیق آنها داشته باشد؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به محبوب خود نزدیک شوی، باید از عشق و احساسات خود راهی پیدا کنی، زیرا این نزدیکی فقط از طریق شناخت و درک معانی عمیق ممکن است.

هوش مصنوعی: اگر تو مانند پادشاهان بر این مهد و تخت نشسته باشی، دیگر برای تو خانه‌ای در مرزهای مکانی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در هر لحظه‌ای که زندگی را به بازی می‌گیری، به یاد داشته باش که بدون داشتن مال و ثروت، نه در دنیا و نه در آخرت باقی نخواهی ماند.

هوش مصنوعی: نور امانت تو به قدری درخشان است که مانند شعله‌ی آتش که از میان ابرهای دودی بیرون می‌زند، خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر به مانند خضر باشید و در دانش و زندگی پایدار بمانید، آنگاه روح حیات در وجود شما دمیده می‌شود و مانند یک موجود زنده‌ خواهید شد.

هوش مصنوعی: علم و دانش تو به حدی می‌رسد که مانند حلاج بگویی "من حقیقت هستم"، ولی در این حالت حتی نام خودت را نیز نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو مانند عروسان درخشان و زیبا هستند که اسرار پنهانی را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: بدن تو به قدری سبک می‌شود که گویی سنگینی‌اش از حضور روح گرفته شده است.

هوش مصنوعی: این متن به تجلی و روشنایی اشاره دارد که از یک حقیقت واحد و یک رنگ خاص نشأت می‌گیرد. این حقیقت به نور «سبع مثانی» که به سوره فاتحه اشاره می‌کند، تشبیه شده است. به طور کلی، این جمله نشان‌دهنده پیوند عمیق میان مفاهیم دینی و معنوی است و به اهمیت وحدت در تفکرات و مبانی اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به حقایق درون خود آگاه باشد، از اعمال خود نمی‌گذرد و تنها به دانش زبانی اکتفا نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی از آب حیات بنوشد، دلش زنده نخواهد شد اگر که به آن آب، علاقه و وابستگی نداشته باشد.

هوش مصنوعی: من به آن مرتبه نرسیدم که بگویم اگر تو به آنجا رسیدی، سلام من را به او برسان.