هوش مصنوعی: ماه خوشبختی من در شب تاریک، وجود تو را می‌بیند و دشمنانم از این نزدیکی و دوستی من حسادت می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر شعله نورانی‌ای که از من برمی‌خیزد، با لبخند و شادی تو روشن می‌شود، زیرا همان‌طور که نماز شام در دل غم را می‌زداید، روزه‌داری نیز می‌تواند از غم فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که تو با زیبایی و ناز خود در حال راه رفتن هستی، مثل دوری که کبکی در کوه می‌بیند و بر اثر عشق تو از چنگ او فرار می‌کند، پرنده‌ای به نام طاووس هم نمی‌تواند از زیبایی تو چشم بردارد.

هوش مصنوعی: زمان ما را از خدمت به تو محروم کرد، دوری باعث شد که آن میوه از درخت جدا شود.

هوش مصنوعی: وقتی خال تو را دیدم، به خاطر زیبایی‌ات گفتم که چطور می‌توانم به تو نزدیک شوم؟ چرا که مانند صید در دام تو گرفتار می‌شوم و تو برای من مانند یک تله هستی.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق تو آشکار و رسوا شده است، مانند اینکه در برابر به جرعه‌ای از شراب، حال خود را پنهان نمی‌توانم نگه‌دارم و مستی‌ام از آن جام رقیق است.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق تو از هرگونه دشمنی در امان است، زیرا هر چیزی که به عشق تو برمی‌گردد، حلال است و چیزی که برای تو باشد، نمی‌تواند حرام باشد.

هوش مصنوعی: اگر با کمال خرد و عقل مواجهی، از توصیف زیبایی آن ماه (معشوق) پرهیز کن، چرا که در اینجا یاد لیلی باعث دیوانگی مجنون می‌شود.

هوش مصنوعی: من با عاشقان عارف شراب نوشیدم و از ننگ نیکنامی خودم را دور کردم.

هوش مصنوعی: دل، ادب را کنار بگذار زیرا که با مطالعه این منابع نمی‌توان از برکات این پایگاه بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: جز ستایش دوست، ای سیف، از تو چه فایده‌ای در جایی که آنجا نیز سرور، خدمتگزاری کند.