هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر عشق نفس می‌کشد، عاشق تو است و هیچ‌کس غیر از تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ما در جایی هستیم که خوشی و زیبایی وجود دارد و همان‌طور که در دنیای شیرین و خوشایند زندگی می‌کنیم، به این نکته توجه داریم که نباید چیزهای کوچک و ناچیز را بی‌جهت بزرگ جلوه دهیم.

هوش مصنوعی: به ما نیز نگاهی بینداز، چرا که بسیاری از مردم به خاطر دل‌تنگی و آرزوهای دور از دسترس، در حسرت هستند.

هوش مصنوعی: در دل هر فردی عشق و اشتیاقی به تو وجود دارد و در ذهن هر کسی آرزویی از تو در سر دارد.

هوش مصنوعی: برای شکار ما، دام نگذار که ما در دستان تو در قفسی گرفتاریم.

هوش مصنوعی: شرمنده‌ام که برای خدمت به تو تنها جانم را دارم و چیز دیگری در اختیار ندارم.

هوش مصنوعی: ای کسی که با سرعت به جلو می‌روی، کمی تأمل کن و به یاد داشته باش که بازگشت از مسیر چه پیامدهایی دارد.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم از تو جدا شوم، حتی برای یک لحظه، چون با تو پیوند دل و جان دارم.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر می‌گوید که شخصی به همراه خود باغ‌ها و زیبایی‌های دل‌پذیر را می‌برد، همان‌طور که وقتی هنگامی که خاکی در آب می‌خورد، رنگ و روح تازه‌ای می‌گیرد. به نوعی می‌توان اینطور تعبیر کرد که انسان با خود زیبایی‌ها و لحظات خوب زندگی را به جا می‌گذارد و با ورود به محیط جدید، روح تازه‌ای پیدا می‌کند.