هوش مصنوعی: اگر مانند خسرو و پادشاهان، شایسته تاج و تخت هستی، بهتر است که با صفا و تواضع، زندگی کنی تا اینکه به ظاهر خود را بزرگ جلوه دهی و در حقیقت در زمره‌ی نیازمندان باشی.

هوش مصنوعی: به وقت نیاز، برای برآوردن خواسته‌هایت به مهارت‌هایت متکی باش و بدان که با تلاش و زحمت می‌توانی از فقر و تنگدستی رهایی یابی، حتی اگر در ابتدا به نظر بیاید که به چیزی یا کسی مجبور شده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر یار تو را عیب‌گوید، چه اهمیتی دارد؟ حتی اگر آفتاب هم عیب یک ذره را نشان بدهد، این هیچ از ارزش آن ذره نمی‌کاهد.

هوش مصنوعی: وقتی دوستی بر سر تو سایه لطفش را بیفکند، گویی که پشت زمین را مانند آفتاب در دست داری.

هوش مصنوعی: عشق تو به سطحی از خوشبختی می‌رسد که اگر درخت خس هم بدهی، به تو جایزه‌ای از زر و طلا خواهند داد و چیزی از دست نمی‌دهی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در زندگی‌ات خوشبخت و سالم باشی، باید در کنار افرادی باشی که اعمال نیکو دارند. اگر افرادی را که صفات اخلاقی خوبی ندارند، رها کنی و از آن‌ها دور شوی، در امان خواهی بود و آسیب نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر مانند آتش هستی، هر چیزی را که به دست می‌آوری، به رنگ خودت درآور، اما طوری نباش که تحت تأثیر دیگران قرار بگیری و همچون آب، به راحتی شکل بگیری.

هوش مصنوعی: همواره در جستجوی او باش، چرا که تنها کسی که می‌داند راه عشق چیست، می‌تواند تو را هدایت کند. چون عقل و درک تو به تنهایی نمی‌تواند تو را به درستی راهنمایی کند.

هوش مصنوعی: اگر تو ارزش‌های خود را به دیگران بسپاری تا آنها آن را بسنجند، این احتمال وجود دارد که خودت را کمتر از آنچه که هستی به حساب آورند.

هوش مصنوعی: عقل تو هنوز نپخته و بی‌حرارتی است، به عشق برو تا آتش بگیری و در مسیر عشق رشد کنی. به جای خامی، به تلاش و پختگی بپرداز تا از حالت ناپختگی بیرون آیی.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ی تو سخن می‌گویم که سخنانم بسیار اندک و بی‌ارزش است، زیرا تو باید در خور این گونه سخنان نباشی و برای تو که شخصیت و عقل بالایی داری، باید از چیزهای بهتر و مناسب‌تری بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: به گوش و ذهن خود گوش کن و زمان مناسبی برای شنیدن حقایق و عشق پیدا کن. اگر ذهنت مانند عطارد تند و هوشیار است، یا اگر روح تو مانند آفتاب درخشان و پرنور است، از این زمان بهره ببر.

هوش مصنوعی: انگار جوانی مانند شمشیری است که در عشق به کار می‌رود، خوشبختی‌اش به او می‌رسد، همانطور که سرنوشت غلامی در دوران پیری.