هوش مصنوعی: عزیزم، با یک نگاه دلنواز و جذاب، همه دردهایم را می‌کاهی و در عین حال، موجب افزایش غم‌هایم هم می‌شوی و همچنان تویی که من را درمان می‌کنی.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند ماه است و با این حال، به قلب و جان عاشقان سخت می‌آیی ولی در عین حال، راحت جدا می‌کنی.

هوش مصنوعی: در قلب مردم وارد می‌شوی و دل‌ها را می‌ربایی، و خود را پنهانی می‌کنی.

هوش مصنوعی: گاهی قصد کشتن دل را با ناز و زیبایی‌ات می‌کنی و گاهی در بازی عشق، دل را به زلف خود مانند گوی می‌زنی.

هوش مصنوعی: آب و آتش به صفاتی متضاد اشاره دارند که در کلام تو به زیبایی بیان می‌شوند. لب و دندان تو همچون منبعی هستند که هر دو این عنصر را خارج می‌کنند و از این طریق احساسات مختلف را منتقل می‌نمایند.

هوش مصنوعی: زیبایان به صورت پیاده آمده‌اند و از نعمت‌های سلطنت و مقام که به تو اختصاص یافته، بهره‌مند می‌شوند. هر کسی که در دلش محبت و دوستی نسبت به تو دارد، از این بخشش‌ها بهره‌مند می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم و ناز تو باعث شد که دلم دیشب شوق دیدن تو را داشته باشد. آیا تو هم می‌خواهی مرا ببینی؟

هوش مصنوعی: عقل من به طعنه گفت: آیا ممکن است کسی این کار را انجام دهد؟ حتی دیوانه‌ها هم وقتی می‌بینند مستان را، دچار شگفتی می‌شوند!

هوش مصنوعی: دل جان با کمال محبت و دقت به پیش تو می‌آید و سیف می‌گوید که خرما را با نظارت و تأمل زیر نظر می‌برد و از بکرمان پیگیر است.