هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید: به خاطر آن لذتی که تو در دهان داری، شایسته است که زندگی مرا شیرین کنی.

هوش مصنوعی: مرا با محبت خود پرورش ده، چرا که من در این مقام به اندازه‌ای نیستم که مانند سگ تو از توجهات تو بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: به خودت نگاه کن تا متوجه شوی که چقدر زیبا هستی، مانند دیگرانی که زیبایی چهره‌شان را می‌شناسند.

هوش مصنوعی: اگر کسی نتواند به خوبی تو محبت کند و دلسوزی نماید، باید خودت را از آن وضعیت نجات دهی و به خودت توجه بیشتری داشته باشی.

هوش مصنوعی: گروهی هستند که در مورد ویژگی‌هایت صحبت می‌کنند و می‌گویند قد تو مانند سرو و چهره‌ات مانند گلستان است.

هوش مصنوعی: به زیبایی و جذابیت گلی توجه می‌کنند، اما از جوانه‌ها و گل‌های دیگر که در اطراف باغ وجود دارند، غافل‌اند.

هوش مصنوعی: عاشقی به من پیامی داد و گفت: ای بیچاره، تو هم مانند من در سخن گفتن از عشق، احساسات عمیقی داری.

هوش مصنوعی: تو مانند بلبل که از عشق گل‌های دیگر شاداب و خوشحال است، تا چه زمانی باید از محبت او شکوه کنی؟

هوش مصنوعی: چنان که عاشقان از عشق و حال خود سخن می‌گویند، تو هم داستان خود را بگو، چرا که تو نیز توانایی بیان داری!

هوش مصنوعی: وقتی به بوسه‌ای از آن لب‌های زیبا رسیدی، مواظب باش که از آن لذت نبر، زیرا از لب لعلش می‌توانی سرچشمه حیات را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: وقتی دوست صحبت کرد، سیف فرغانی گفت: آیا آنچه در دهان داری، سخن شکرآمیز است یا حدیثی دیگر؟