هوش مصنوعی: ای کسی که بدن تو از زر ساخته شده، قد و قامت تو همچون درخت نارون زیبا و استوار است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که در دل تو چه احساساتی نهفته است، حتی اگر ظاهر تو نشان‌دهنده چیز دیگری باشد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که سخن نگفتی، متوجه نشدم که چقدر سخنانت شیرین و دلنشین است.

هوش مصنوعی: تو خودت آگاه هستی که با موهای زلف و دانه خال خود، افراد زیادی مانند من را به دام انداخته‌ای.

هوش مصنوعی: تو زیبایی و جاذبه‌ای داری که هم مردان و هم زنان را به هیجان و آشفتگی می‌آوری.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم در زیر هر نگاهی چه زخم‌هایی نهفته است که می‌تواند دل را بشکافد.

هوش مصنوعی: در تمام شهر دل، کسی به آرامش و راحتی نرسید چون تو آن زلف‌های خمیده و ویران‌کننده را داری.

هوش مصنوعی: زندگی تو، مثل درویشان دلسوخته است، اما در این میان، شهیدان بی‌کفن زیادی وجود دارند که در سکوت خود غم‌ها و دردهایشان را پنهان کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در دوری تو، سیف فرغانی با صبر و خودکنترلی خود را سرپا نگه داشته است.