هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ات را دیدم و نگاهی به دور چشمانت انداختم، آن مژه‌های من پر از حسرت برای دیدن چشمان تو شده و اشک باران می‌بارند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی تیرانداز بیمار را ببینی، به چهره‌ات نگاه کن و به آن چشم و مژه‌ات که بینا هستند.

هوش مصنوعی: وقتی ابروهای معشوق در اختیار فرمان او قرار گرفت، چشمانش با ناز و چشمک زدن تیر غمزه را به مژه‌اش تبدیل کرد.

هوش مصنوعی: دل من در آتش عشق تو سوخت و به حالت شگفت‌انگیز و دردناک درآمد، به‌طوری که دیدن تو برایم مانند آتش کبابی شد. تو همچنان که با مژه‌هایت مرا می‌نگری، دندانی از حسرت به دل من زده‌ای.

هوش مصنوعی: دلربا و زیبا مانند ابرو است که بر روی چشم نشسته. زیر ابروی تو، ای بهترین شخصیت، مژه‌هایت همچون یک سلطان هستند.

هوش مصنوعی: شور و حال در درون من به خاطر زیبایی او به قدری زیاد است که مانند فرهاد در هر جایی که بخواهم، می‌توانم با او ارتباط برقرار کنم و زیبایی‌اش را در هر جا ببینم. ای پادشاه زیبارویان، نگاهت چشمان مرا مسحور کرده است.

هوش مصنوعی: چشمم از شدت گریه مانند باری سنگین شده و این اندوه مانند چنگال گرگ‌ها، صبر و تحمل ما را می‌فشارد.

هوش مصنوعی: در جایی که عاشق واقعی وجود دارد، رحمت و برکت همچون باران بر زمین خشک نازل می‌شود و عشق او باعث می‌شود که چشمانش به خاطر محبت و احساساتش اشک بریزد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که لب‌های فردی مانند پسته‌ای خوشمزه و شیرین باشد، چشم‌های او با اشک‌های پروانه‌ای مانند خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به زیبایی و جذابیت چشمانت نمی‌توانم بیفزایم، چون ساختن مژه‌ای به این لطافت و دلربایی که در چشمان نرگس وجود دارد، غیرممکن است.

هوش مصنوعی: آرام و دلنشین خواب ببرد فتنه، همانطور که شکر در قند ذوب می‌شود. ای ماه ترکستان، چشمان زیبا و پرمژگانت همچون چشمان هندی است.