هوش مصنوعی: ای خورشید و ماه، تو حاکم و سرور این دنیایی و به خاطر وجودت، زمین مانند آسمان و زیبا می‌شود.

هوش مصنوعی: مدت زیادی به دنبال تو گشتم و راهی به من نشان ندادی. به خودم گفتم که بارها سخن گفتم و از تو کمکی نخواستم، اما تو حتی به فریادم هم نرسیدی.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ی تو نمایان شود، هیچ‌کس نمی‌تواند نور خورشید را به چالش بکشد، حتی اگر کس دیگری به عنوان یاری، ماه و ستاره‌ها باشند.

هوش مصنوعی: از زیبایی تو، جان و دل، به عشق پیوند خورده‌اند و مثل بادی که در آب می‌وزد، همراه با خاک مسیر، در هم آمیخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: ما عاشقان واقعی آن حضرت هستیم و هم اشک ما نشانه حقیقت است و هم رنگ چهره‌مان گواه بر این عشق.

هوش مصنوعی: هر شب به خاطر یاد آن روزی که با تو بودم، هزار بار ناله می‌زنیم و هر لحظه هزار بار آه می‌کشیم.

هوش مصنوعی: تو زیبایی و بر سرت تاجی داری که از پر طاووس هم زیباتر است.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و نیکوی تو مانند گلی سرخ در کنار پوست سفیدت جلوه‌گری می‌کند، و آن نقطه سیاه روی صورتت به زیبایی‌ات افزوده است.

هوش مصنوعی: خورشید خسته و بی‌حال هم در برابر تو سجده می‌کند و قبله، از روی تو در مکان نماز به سمت تو می‌چرخد.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی و مهربانی‌ات همیشه در کنار نیکان قرار داری، همان‌طور که قطرات شبنم بر گل‌ها نشسته و لاله در میان گیاهان می‌بالد.

هوش مصنوعی: تو با عشق و ارادت به ما نگاه می‌کنی، همچنان که آهو به سگان شکاری نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: لطفی کن و از خشم خودم مرا حفاظت کن، زیرا من از خشم تو به لطف تو پناه می‌برم.

هوش مصنوعی: به دوست گفتم که از او کمک بطلبم و از قلب و با تمام وجودم آمادگی دارم که از او فرمانبرداری کرده و برای گناهانم بخشش بخواهم.

هوش مصنوعی: او با صدای بلند و پر از عزم اعلام کرد که ای سیف، از دوست هیچ خواسته‌ای جز دوست دیگر نداشته باش.

هوش مصنوعی: ای کسی که در مسیر عشق به معشوق قدم می‌زنی، چه راهی به تو نشان داده‌اند؟ آن جوانی که به زیبایی‌اش در حال رفتن است، چه خوش می‌گذرد در این مسیر.