هوش مصنوعی: کسی که در عشق تو غرق شده و به تو توجه کند، روحش به خاطر زیبایی چهره‌ات زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه عشق، سر خود را در برابر زیبایی‌های تو فدای می‌کنم تا همیشه در کنار چهره‌ی تو بمانم.

هوش مصنوعی: من دوباره قلم را به دست گرفتم و در دنیای نظم شعری‌ام، افکارم را با تصویر تو به حرکت درآوردم.

هوش مصنوعی: وقتی به تو نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که عقل، جان و دل هر کدام به نوعی از ما چیزی می‌گیرند و این زیبایی توست که توجه همه را جلب کرده است.

هوش مصنوعی: در این بازی‌ای که من در آن قرار گرفته‌ام، نمی‌دانم باید بمانم یا به چهره تو نگاه کنم.

هوش مصنوعی: اگرچه تمام موجودات در دو جهان در خدمت تو هستند، اما هیچ‌کس جز چهره تو اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: اگر تنها تو در کنارم باشی، می‌توانم سلطنت و قدرت پادشاهان را از آنِ خود کنم.

هوش مصنوعی: هر پرده‌ای را که کشیده‌ام، به مانند درگاهی نشسته‌ام، اما هیچ‌گاه چهره‌ات را برای من نگشوده‌است.

هوش مصنوعی: به خودم نگاه می‌کنم، شاید روزی رخ تو از پشت این پرده نمایان شود.

هوش مصنوعی: ما در دنیای عشق و زیبایی با یکدیگر هستیم. من در این مکان همانند پادشاهی هستم و تو در آن سو، زیباییِ چهره‌ات می‌درخشد.

هوش مصنوعی: امروز چوسیف عاشق نیست و از عشقش به تو پنهان بوده، اما فردا چهره تو را نشان می‌دهد.