هوش مصنوعی: وقتی تو هیچ توجهی به ما نداری، چه سودی دارد که ما به تو توجه کنیم؟

هوش مصنوعی: من برای چه تلاشی می‌کنم و به کدام سو می‌روم، در حالی که در میانه‌ی راه، خودم همین‌جا هستم تا تو را ببینم؟

هوش مصنوعی: به خاطر عشق تو، چنان در وجودم نفوذ کرده‌ای که گاهی فکر می‌کنم آیا من هستم یا تو در این وجودم.

هوش مصنوعی: هرچقدر که دوباره به آن فکر می‌کنم، می‌بینم که از نظر نسبتی که با تو داریم، ما فقط یک قطره هستیم و تو همان دریا هستی.

هوش مصنوعی: تو و من در این میان به قدری نزدیکیم که مانند قطره‌ای از دریا هستیم؛ به طوری که تو من می‌شوی و من تو می‌شوم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که قدرت و جذابیت تو به گونه‌ای است که دل‌های مردم را به سمت خود می‌کشد. این یک نوع معجزه است، زیرا تمامی عاشقانه‌ها و زیبایی‌ها در این زمینه دیده می‌شوند، اما تو با توانایی‌های خاص خود این دل‌ها را تسخیر می‌کنی.

هوش مصنوعی: مرگ قصد داشت مرا از میان بردارد، اما عشق تو گفت که این کار به من مربوط می‌شود و تو را رها کن.

هوش مصنوعی: در شب وصال، تو لبان خود را بر لبان من گذاشتی و گفتی که من طعمی شیرین مانند بلبلی از شکر و طوطی خوش صدا هستم.

هوش مصنوعی: بدان که بین تو و سخنان من ارتباطی وجود دارد که از طریق آن در جهان خود را به نمایش می‌گذاری.

هوش مصنوعی: پس از این، جان و دلش را فدای تو می‌کند و زمانی که بنده ببیند که تو در دلش جا داری، همه چیز را به خاطر تو به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: از جدایی تو، حال سیف فرغانی مانند مرده‌ای است که تو با وصالت می‌توانی او را زنده کنی.