هوش مصنوعی: ای کسی که شاهان دنیا گدایان درِ تو هستند، پادشاه واقعی کسی است که توجه تو را جلب کند.

هوش مصنوعی: اگر من ثروتمند باشم و نتوانم هدیه‌ای برای تو بیاورم، مانند یک درویش به در خانه‌ات می‌آیم و از تو درخواست کمک می‌کنم.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر این است که ای دوست، مانند شاخه‌ای هستی که با باران شسته شده و زیبایی‌ات به مانند گل شکفته شده است. اما ما از زیبایی‌ات بهره‌مند نشدیم و نمی‌توانیم از آن لذت ببریم.

هوش مصنوعی: اگر روزی به یاد تنهایی و دوری از محبوب، به زندگی ابدی دست یابی، می‌توانی دوباره جان تازه‌ای بگیری.

هوش مصنوعی: زیبایی تو همانند زیبایی حورهاست و مهربانی‌ات و دست تقدیر به گونه‌ای عمل کرده که تو را در لباس قدرت و زیبایی قرار داده است.

هوش مصنوعی: اگرچه بدن انسان از سرش پابرجاست، اما دل نمی‌تواند حتی با یک موی سر او برابری کند.

هوش مصنوعی: جان شیرین را از کسی نگیرید که او به شیرینی زندگی و خوشی دندان‌گیر از لب‌هایش بهره‌مند است.

هوش مصنوعی: تو مانند سکه‌ای هستی که از دل ما بیرون آمده‌ای، و اثر تو از دارایی ما محو نخواهد شد.

هوش مصنوعی: تو میوه‌ی روح منی، پس باغ خود را به کسی غیر از من نسپار. وگرنه، همچون دیگران، بر درخت تو سنگ می‌زنم.

هوش مصنوعی: به من نشان بده که زیبا هستی و فکر نکن که من مانند سعدی از تو می‌خواهم که صورتت را بپوشانی و آن را مانند قرص ماه پنهان کنی.

هوش مصنوعی: اگر در زیبایی چهره او دچار تردید شده‌ای، مشکل از خودت است نه از او؛ زیرا همچون خورشیدی درخشان است و فقط ممکن است که بینایی‌ات نادرست باشد.