هوش مصنوعی: تا کی باید حال ما اینگونه باشد؟ آیا کسی چنین حالتی را می‌تواند تحمل کند؟

هوش مصنوعی: هر زمان که عشق تو به من می‌گوید، با شوخی و لطیفه به تو می‌پردازم تا اوضاع به همین شکل باقی بماند.

هوش مصنوعی: می‌گویم که دل من از غم تو خون شده است، او پاسخ می‌دهد که غم وجود ندارد، تا زمانی که او این‌گونه باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از عشق تو بهره‌ای می‌برد، نمی‌تواند بنده‌ای بی‌فایده باشد. پس چرا باید اینگونه باشد؟

هوش مصنوعی: من در عشق از کسی کمتر نیستم، آیا از تو می‌پرسم که آیا این کار درستی است؟

هوش مصنوعی: من در این فکر هستم که آیا در دنیا هیچ خوبی وجود دارد که دائمی و پایدار باشد؟

هوش مصنوعی: من هیچگاه فکر نمی‌کنم که وفا و صداقت از من نشأت می‌گیرد، حتی اگر مویی از من باشد که نشان‌دهنده آن باشد.

هوش مصنوعی: من بوسه‌ای از لبان او خواستم، او گفت آیا چنین چیزی بی ارزش است؟

هوش مصنوعی: به او گفتم زندگی‌ام را فدای تو می‌کنم، او خندید و گفت: آیا یک بوسه اینقدر برایت بی‌ارزش است؟

هوش مصنوعی: اینجا اشاره به این دارد که تو از قدر و مقام بالایی برخورداری و هیچ کس در وصف تو نیست. پس آیا صحیح است که من، که در مقایسه با تو جایگاهی ندارم، خود را در برابر تو قرار دهم یا از تو چیزی بخواهم؟

هوش مصنوعی: ای محبوب، نپسند که کسی از درگاه تو جدا باشد و دور از تو زندگی کند.