هوش مصنوعی: زیبایی تو آن‌قدر بی‌نظیر است که حتی حورالعین هم به آن حسادت می‌کند. روح من به قدری مجذوب توست که گویا در بهشت سیر می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که آفتاب طلوع می‌کند، آسمان به خاطر زیبایی زمین شرمنده می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند زلف تو به یاری آمده است، زیبایی چهره‌ات باعث شده تا دین در برابر کفر قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: این دو نفر به همدیگر محبت و عشق دارند، اما معلوم نیست که چه زمانی به هم خواهند رسید. یکی از آن‌ها در زیبایی و جذابیت غنی است، در حالی که دیگری در عشق و احساسات خود فقیر است.

هوش مصنوعی: دوستی و خوبی مانند روزهای گل و سرسبز است، اما نباید به نیکی و خوبی تکیه و اعتماد زیادی کرد، زیرا ممکن است پایدار نباشند.

هوش مصنوعی: در غیبت تو، این دل نگران و بی‌قرار را با سخنان خود آرام می‌کنم.

هوش مصنوعی: همچون خسرو که برای غافل کردن خود از غم و اندوه، چند روزی را با شیرینی و لذت می‌گذراند.

هوش مصنوعی: اگر از دوری تو به شدت بگریم و دردی که دارم را با صدای بلند بیان کنم، آیا کسی به این اندوه من توجه خواهد کرد؟

هوش مصنوعی: دل خود را از غم تو خالی می‌کنم، اشکم بهانه‌ای برای رنگ‌ها و احساسات مختلف است.

هوش مصنوعی: عاشق تو به دیگران توجه نمی‌کند و دل‌خوشی از دنیا ندارد، حتی اگر به او قدرت و ثروت بسیاری هم داده شود.

هوش مصنوعی: چند بار باید بگویم که به خاطر ناملایمات و رفتارهای رقیب، روح و قلب من در ناراحتی است؟

هوش مصنوعی: مگس، تو که فقط برای بهره‌برداری از شکر آمده‌ای، به خاطر داشته باش که نمی‌توانی در جایی که شکر به فروش می‌رسد بگویی که از آن بهرمند هستی. پس بهتر است دور شده و به جای نشستن بر روی شکر، به جای دیگری بروی.

هوش مصنوعی: عشق همچون آبی صاف و معین در وجود سیف فرغانی نهفته است، همان‌طور که آب در اجزای خاک وجود دارد.