سیف فرغانیشمارهٔ ۴۴۹
ای لب لعلت شکرستان من
وی دهنت چشمه حیوان من
تا سر زلف تو ندیدم دگر
جمع نشد حال پریشان من
درد فراق تو هلاکم کند
گر نکند وصل تو درمان من
بی لب خندان تو دایم چوآب
خون چکد از دیده گریان من
هست بلای دل من حسن تو
باد فدای تن تو جان من
من تنم ومهر تو جان منست
من شبم و تو مه تابان من
جز تو در آفاق مرا هیچ نیست
ای همه آن تو و تو آن من
گر بفراقم بکشی راضیم
هم نکنی کار بفرمان من
گرچه فغان می نکنم آشکار
الحذر از ناله پنهان من
ناله چو بلبل کنم از شوق تو
ای رخ خوب تو گلستان من
سیف همی گوید تو یوسفی
بی تو جهان کلبه احزان من
اطلاعات
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای لب لعلت شکرستان من
وی دهنت چشمه حیوان من
هوش مصنوعی: ای لب‌های زیبا و شیرین تو، باغی از شکر برای من است و دهان تو مانند چشمه‌ای از زندگی و طراوت برای من می‌باشد.
تا سر زلف تو ندیدم دگر
جمع نشد حال پریشان من
هوش مصنوعی: تا زمانی که چشمم به زیبایی‌های زلف تو نیفتاده، هیچ چیز نتوانسته حالت آشفته من را درست کند.
درد فراق تو هلاکم کند
گر نکند وصل تو درمان من
هوش مصنوعی: درد جدایی تو مرا نابود می‌کند، اگرچه وصل تو درمانی برای من نیست.
بی لب خندان تو دایم چوآب
خون چکد از دیده گریان من
هوش مصنوعی: بی لب خندان تو، چشمان من همیشه پر از اشک و درد است و مانند آبی که از زخم بیرون می‌ریزد، اشک‌هایم بی‌وقفه می‌ریزد.
هست بلای دل من حسن تو
باد فدای تن تو جان من
هوش مصنوعی: عشق و زیبایی تو باعث آزار دلم شده است، اما من حاضر هستم جانم را فدای تن زیبا و باوقار تو کنم.
من تنم ومهر تو جان منست
من شبم و تو مه تابان من
هوش مصنوعی: من وجودم متعلق به توست و عشق تو برای من حیاتی است. من مانند شبی هستم که نور تو، مانند یک ماه درخشان، آن را روشن می‌کند.
جز تو در آفاق مرا هیچ نیست
ای همه آن تو و تو آن من
هوش مصنوعی: غیر از تو در جهان چیزی برایم وجود ندارد، ای کسی که تمامی خوبی‌ها و زیبایی‌ها تنها در تو جمع شده است و من تنها به تو وابسته‌ام.
گر بفراقم بکشی راضیم
هم نکنی کار بفرمان من
هوش مصنوعی: اگر به خاطر جدایی من را بکشید، من راضی هستم؛ اما اگر به فرمان من عمل نکنید، باک ندارم.
گرچه فغان می نکنم آشکار
الحذر از ناله پنهان من
هوش مصنوعی: هرچند که من به‌طور علنی شکایت نمی‌کنم، اما در دل ناله‌ی پنهانی دارم که نشان از درد و رنج من دارد.
ناله چو بلبل کنم از شوق تو
ای رخ خوب تو گلستان من
هوش مصنوعی: وقتی که از شوق تو ناله می‌زنم، همچون بلبل، چهرهٔ زیبای تو برای من مثل گلستانی است.
سیف همی گوید تو یوسفی
بی تو جهان کلبه احزان من
هوش مصنوعی: سیف بیان می‌کند که تو همانند یوسف هستی و بدون تو، زندگی‌ام تبدیل به کلبه‌ای پر از غم و اندوه شده است.
حاشیه ها
1397/09/08 23:12
مجتبی
وزن شعر (مفتعلن مفتعلن فاعلن) می باشد، لطفاً تصحیح بفرمایید.
1398/02/18 09:05
رسول آزادوار
وزن از خانواده ی مفتعلن است
و همانطور که دوست عزیز اشاره کرده اند ( مفتعلن مفتعلن فاعلن ) می باشد
1400/07/20 00:10
مهیار صیفی
با سلام، وزن این شعر مفتعلن مفتعلن فاعلن هست، لطفااصلاح کنید