هوش مصنوعی: ای زیبا و شیرین‌زبان، به من فقیر نگاهی بینداز و یک بوسه به من بده تا کام من شیرین شود.

هوش مصنوعی: لب کَند و شیرین تو همچون پسته‌ای پر از شکر است، تو هم می‌توانی مانند طوطی، این پسته را برای من بشکنی و طعم شیرینش را بچشانی.

هوش مصنوعی: نرگس زیبای خود را بچرخان و بر دل و جانم تاثیر بگذار. سنبل زیبا را پراکنده کن و دنیا را به رنگ مشکین درآور.

هوش مصنوعی: از آن جسمی که بوی سمن و یاسمنش آدم را خجالت‌زده می‌کند، هر لحظه پیراهنی پر از گل و نسرین درست کن.

هوش مصنوعی: تو به کارهای دیگران هیچ توجهی نداری، تا جایی که بگویم به حال منِ ناراحت نگاهی بینداز.

هوش مصنوعی: همه موجودات و پدیده‌های جهان از تو یاری می‌طلبند، ای آفتاب! لطفاً نگاهی به من بینداز و به من کمک کن.

هوش مصنوعی: شخصی گمراه و بی‌خبر از حقیقت نمی‌تواند در نهایت به وصال محبوب دست یابد؛ ای پادشاه، رخ زیبای خود را به سوی این فرد فرزانه بچرخان.

هوش مصنوعی: من با تو هر بار که قدم بر می‌دارم، جانم در خطر است. آیا خودت می‌خواهی مرا ببری، یا من تو را ببرم؟ لطفاً سرنوشت من را معلوم کن.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم خودم را ببینم، آرزوی من فقط دیدن توست. تصویر رویت را مثل آینه نشان بده و مرا به خودمشغولی وادار کن.

هوش مصنوعی: از لطف و نعمت تو درخواست کردم که به درگاهت بیایم، اما به من گفتند که بروم و سر نهم، ای بخت، مرا تسلیم کن.

هوش مصنوعی: گفتن این که خوابگاه شیران به کسی نمی‌رسد، پس تو چه جایگاهی داری که امیدوار باشی به آن نزدیک شوی، مانند سگی که در کنار بالین(محل خواب) آن‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: به دنبال آغاز رابطه‌ای عاشقانه، من دعایی را به زبان آوردم تا این شروع خوشی به خوبی به پایان برسد، پس کلام "آمین" را بگویید.

هوش مصنوعی: سیف فرغانی از دیدن تو دچار هیجان و شوق شده است. تو با لب‌های شیرینت می‌توانی این شور و هیجان او را آرام کنی.