هوش مصنوعی: دل ما آتش طلب است و در به اشتعال درآمده، همانطور که آتش نورش را به آب نرسانده و از آن برای خود بهره نمی‌برد.

هوش مصنوعی: از دل من درد و سوزش همیشگی ناشی می‌شود، زیرا این آب، همان هیزم لازم برای آتش عشق و خواسته‌های من است.

هوش مصنوعی: اگر عاشق هستی، به نرمی و با آرامش در چشمان کسی که دوستش داری، کلماتی زیبا و دلنشین همچون سرمه‌ی شب را به تصویر بکش.

هوش مصنوعی: ای کسانی که از عشق غافلید، به خاطر گناهانتان کافر شده‌اید، و ای عاشقان دوست، شما به آنچه بر شما واجب است، رسیده‌اید.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی درباره زیبایی دوست صحبت کنی، ابتدا باید عشق را با زبان خود بیاوری و آداب و ادب را در نظر داشته باشی.

هوش مصنوعی: سپس هزاران خوشه از معنی علم پزشکی از درون سنبله وجود به عشق و محبت کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: ای سحر! غم‌های تو مانند سامری است که مریدانش را فریب می‌دهد. داستان شیرین تو را در سکوت می‌گویم، چون شکر خاموشی‌ام می‌چسبد.

هوش مصنوعی: مقام و جایگاه کسی که تحت حمایت و ولایت تو قرار دارد، بالاترین رتبه است و ارتباط او با تو از بهترین و ارزشمندترین نسبت‌ها به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند آتش سوزان جهنم است و چهره‌ی تو همچون ماه درخشان است.

هوش مصنوعی: در انتظار میوه‌های شیرین وصال تو، هیچگاه افسوس و نومیدی برای ما به بار ننشست.