سیف فرغانیشمارهٔ ۳
بیاور آنچه دل ما بیکدگر کشدا
بسر کشد آنچه دلم بار او بسر کشدا
غلام ساقی خویشم که بامداد پگاه
مرا زمشرق خم آفتاب بر کشدا
چو تیغ باده برآهختم از نیام قدح
زمانه باید تا پیش من سپر کشدا
چه زر چه سیم و چه خاشاک پیش مرد آن روز
که از میانه سیماب آب زر کشدا
خوش است مستی واز روزگار بی خبری
که چرخ غاشیه مست بی خبر کشدا
اگر بساغر زرین هزار باده کشم
هنوز همت من باده دگر کشدا
در نشاط (من) آنگه گشاده تر باشد
که مست باشم وساقی مرا بدر کشدا
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1394/07/27 02:09
مرحوم_فراز_خراسانی
مصرع دوم بیت اول مشکل وزنی داره
لطفا تحقیق و تصحیح بفرمایید
1394/07/27 02:09
مرحوم_فراز_خراسانی
فکر کنم اینطوری صحیح تره :
بسرکش آنچه دلم بار او بسر کشدا
باز هم از اساتید فن تقاضا دارم یه نظری رو ارائه کنند