هوش مصنوعی: ای روشنی‌چشم! به خاطر چهره‌ی تو، چشمانم روشنایی پیدا کرده‌اند و جان غمزده‌ام به خاطر عشق تو، شادی و سرزندگی یافته است.

هوش مصنوعی: خورشید هر روز از سمت مشرق طلوع می‌کند و این را فراموش نکرده است، چرا که از زیبایی و نور تو الهام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: از بوی خوش هوای تو، جان زندگی پیدا می‌کند؛ آن زندگی که شکل و قالبش به دمیدن در صور (شیء) تعلق دارد.

هوش مصنوعی: بنده بدون هدایت تو، هرچقدر هم که تلاش کند، در نهایت از مسیر تو دور می‌شود و به هدف نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: دل همچون ایوب، به خاطر نعمت وصال تو، در برابر درد فراق تو صبوری را آموخته است.

هوش مصنوعی: تنها زیبایی چهره‌ات را توصیف نمی‌کند، بلکه وقتی در دل انسان به یاد تو می‌افتد، معنای واقعی‌اش نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: چهره‌ات که به سوی کعبه می‌نگرد، نشانه‌ای است از محبت و عشق تو، که باعث شده دیگران نیز به شعور و درک عمیق‌تری از این عشق برسند.

هوش مصنوعی: موسی ویژگی‌ها و فضایل تو را در الواح نوشت، و داود زیبایی‌های تو را در زبور یافت.

هوش مصنوعی: اگرچه تو خیلی به او تمایل نداشتی، اما محبت و علاقه‌ات نه کم شده و نه کاهش یافته است.