آن‌که او جان آفرید هم‌او روزی و بهره هرکس را بخشید و شوربختی و نیک‌بختی را هم‌او می‌دهد.

روزی را از او بخواه، نه از تجارت و کسب و کار، ماه را در آسمان بجوی نه از جادوگران و حقه‌بازان. (نخشب نام شخصی جادوگر بود)

نگران روزی و درآمد مباش که خود می‌رسد روزی چیزی است که به دانا و نادان می‌رسد.

در کنار این چرخ کبود و دست قضا کسی نمی‌تواند با تلاش روزی و بهره خود را اضافه کند.

پس برای روزی و نان‌ و درآمد‌، پیش هر آدم پست و خسیسی خود را خوار و خفیف مکن.

خود را در پناه آفتاب بلند قرار ده و همچون ستاره کیوان در اوج باش.

تن‌پروری مکن که تن به گور می‌رود و خوراک کرم و مور می‌شود.

به دنبال پرورش روح و جان و معرفت باش اگر دانا هستی و هشدار به تو که آن‌را تلف نکنی.

وقتی که زمان مهم و زمان کارآمدی برسد آن چیزی که حساب می‌شود روح است.

روح نوری است از ولایت مقدس و پاک که به این سرزمین خاکی آمده است.

پرتوی از نور لطف خدایی است اگرچه در این زندان تاریک جسم‌‌، گرفتار است.