هوش مصنوعی: در این سرزمین، فرمانروا دل است که در مسیر درخت سدره، مکانی را به خود اختصاص داده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌چیز جز بدن نیست، بلکه دل است که در مرکز وجود قرار دارد. دل در مکان خاصی از انسان حضور دارد و حقیقت وجودی او را می‌سازد.

هوش مصنوعی: او همانند صفحه‌ای است که بر روی آن می‌توان نقش‌های کفر و دین را ترسیم کرد؛ او به نوعی زمینه‌ساز محبت و کینه است.

هوش مصنوعی: داستان جام جم را بسیار بشنو، و در آن نکات زیادی پیدا خواهی کرد.

هوش مصنوعی: به طور قطع بدان که جوهر وجود تو همان جام جم است؛ جایی برای بازتاب شادی و غم‌های قلبت.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی، می‌توانی به تماشای جهان بپردازی و همه چیز را در آن ببینی.

هوش مصنوعی: چشم ظاهری فقط شکل و فرم ظاهری چیزها را می‌بیند، اما چشم دل توانایی درک و فهم عمیق‌تر و واقعی‌تر را دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که قلبت را از حرص و طمع پاک نکرده‌ای، نمی‌توانی به چهرهٔ واقعی خودت پی ببری و آن را ببینی.

هوش مصنوعی: نخست باید دل را بینا کنی، سپس می‌توانی به تماشای همه چیز بپردازی.

هوش مصنوعی: وقتی چشمان دل تو بینا نشد، در این هفت گنبد آسمانی به هیچ چیز نمی‌رسی.

هوش مصنوعی: تو چه می‌دانی که بیرون از این دنیا چه خبر است؟ و نشانه‌های هفت آسمان چیست؟

هوش مصنوعی: هر چیزی که در هستی وجود دارد، از ویژگی‌های اصیل او می‌باشد، چه آن چیزهای آسمانی و چه آن چیزهای زمینی، و بر تمامی زمان‌ها و مکان‌ها تسلط دارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در دنیای خارج از درون ما وجود دارد، خداوند است که آن را خلق کرده و به آن شکل و طراحی داده است.

هوش مصنوعی: اگر در آغاز، سخن بر اساس اراده و نفس خالق باشد، پس جوهر، جسم، صورت و معنا همگی از او نشأت می‌گیرند.