هوش مصنوعی: تا وقتی که دنیا وجود دارد، کار او این است که هم می‌تواند شیرینی و لذت را به انسان بدهد و هم تلخی و مشکلات را به وجود بیاورد. محبت او ممکن است همراه با ستم و سختی باشد.

هوش مصنوعی: در این دنیای غم‌انگیز و بی‌روح، هیچ‌کس نیست که از غم و درد رهایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای در این دنیا زندگی کن که وقتی زمان رفتن فرا برسد، آماده باشی و درنگ نداشته باشی.

هوش مصنوعی: لباس غرور و تکبر را کنار بگذار و از میان شیطان بدی که در اطرافت است، دور شو.

هوش مصنوعی: حسادت و طمع را با خود به خاک نبرید و دشمنان را از خود دور نکنید.

هوش مصنوعی: دو نفر هستند که هر دو حال خوشی ندارند و زشت به نظر می‌رسند. این دو نفر باعث می‌شوند که دیگران تو را از بهشت دور کنند.

هوش مصنوعی: پیش از آنکه مرگ به سراغ انسان بیاید، باید از زندگی و تجربیات به دست آمده استفاده کند و از آن بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: هر کس که به چنین مرگی نزدیک شود، از چنین مرگی به زندگی دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از این زندگی خارج نشوی، تو در چنگال شیطان خود گرفتار هستی.

هوش مصنوعی: نفس تو، تا زمانی که به بدی‌ها عادت کرده و خو گرفته است، باید بدانی که واقعاً آن بدی، دیو درون توست.

هوش مصنوعی: اگر دلت پر از ناامیدی و پراکندگی است، تلاش کن تا با هم بودن و زندگی کردن، دوباره جمع و متحد شوی.