هوش مصنوعی: من به قدری در کلام و گفتار ضعیف هستم که هر لحظه ممکن است به سادگی دچار مشکل شوم.

هوش مصنوعی: اگرچه من صاحب هنر نیستم، اما اگر ادعایی دارم، دست کم از خودم باخبرم.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که من همیشه در کنار کسی می‌مانم و او را حمایت می‌کنم؛ حتی تا همیشه و در هر شرایطی.

هوش مصنوعی: سایه به خاطر وجودش هیچ کمالی ندارد. آیا می‌دانی که واقعاً ماهیت او چیست؟

هوش مصنوعی: در این خانه، راه رفتن بر دم حیوان به قدری دشوار شده که ناشی از بی‌خیالی و ضعف دل است.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه دلش پر از حرف‌ها و احساسات است، مجبور است بارها و بارها به فکرش بیفتد و این اندوه را بروز دهد.

هوش مصنوعی: طبیب به من نگاه کرد و دید که جسمم سالم است، ولی صدای نالم را شنید.

هوش مصنوعی: این شخص غیبت کرده و به نظر می‌رسد که روحش نیز از او دور شده است.

هوش مصنوعی: کاری از دست من برنمی‌آید، زیرا بازگشتن شخصی ممکن نیست و زمانی برای شستشوی دست‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر به زندگی ام بی‌توجهی کنم، مانند این است که از نان و جانی که برایم ضروری است، دل برداشته‌ام.

هوش مصنوعی: مثل نیلوفر آبی هستم که به روشنی آسمان و رنگ آفتاب‌پرست پیوند خورده‌ام.

هوش مصنوعی: در این زمین، زندگی انسان‌ها تحت تأثیر سرنوشت بد و ناگواری است که از آن نشأت می‌گیرد و چشیدن طعم عزت و کرامت در این شرایط، دشوار و سخت شده است.

هوش مصنوعی: هرچند که جان در بدن از ترس و نگرانی در شرق ایران به سر می‌برد، اما در اینجا من به راحتی و آرامش زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر می‌توانستم، با یک بیت شعر می‌توانستم غم دل را از جانم کم کنم.

هوش مصنوعی: در چرخش دوران، نشانه‌ای از غم و اندوه او وجود دارد، ای کاش که صدای سنایی را می‌شنیدیم.