هوش مصنوعی: عزیز عزرائیل وقتی به لقمان نزدیک شد و آن را با جدیت دنبال کرد، لقمان نیز راه خود را در زندگی ادامه داد.

هوش مصنوعی: سقف خانه‌اش پر از ترک و سوراخ است، مانند خلال چوبی نازک و خمیده که شکل هلالی دارد.

هوش مصنوعی: در و دیوار خانه دچار آسیب‌دیدگی شده و از هر طرف باد و باران به درون آن نفوذ می‌کند، انگار که مانند یک صافی یا غربال عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: سری که بر در است و دو پا که بر دیوار قرار دارد و پهلو و پشت آن از بیرون دیوار دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در چنین مجلسی که او حضور دارد، تنها حیواناتی زیبا و دلربا مانند غزال و غزاله می‌توانند با او همصحبت شوند.

هوش مصنوعی: او جلو آمد و سلام کرد و گفت: ای دل، با امانت و ایمان در کنار هم هستید.

هوش مصنوعی: در این دنیا، زندگی پر از فراز و نشیب است و همزمان می‌تواند آباد و ویران باشد. در این میان، تو در واقع خانه‌ای داری که هم می‌تواند پر رونق باشد و هم از تهی بودن رنج ببری.

هوش مصنوعی: وقتی که دیگر نتوانی از این درد و رنج خلاصی پیدا کنی، این همه غم و اندوه را به دوش خواهی کشید.

هوش مصنوعی: او گفت کسی که بتواند جانش را در خطر انداختن در شب و روز تحمل کند، باید به او توجه کرد.

هوش مصنوعی: از کجا می‌تواند آن دل و جان بیافریند که بتواند خاکی را به خانه‌ای آباد و زنده تبدیل کند؟

هوش مصنوعی: منتظر دیدار تو لحظه‌ای هم نباشم، جان من بدون تو آسوده نیست.

هوش مصنوعی: به خاطر حماقت، از این که خودم را در یک وضعیت غم‌انگیز قرار دهم، بهتر است که کاری نکنم و به همین حالت ادامه دهم.

هوش مصنوعی: من هرگز از غم جان و دین فاصله نمی‌گیرم، چون این درد درونم را می‌سوزاند و به جایی می‌رباید که باید آن را بسازم.

هوش مصنوعی: من مانند کرمی هستم که در پیله خود گرفتار شده‌ام و به خاطر جانم، دندان بر روی خود گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که پس از مرگ به خاک سپرده شوم، مانند آتش جهنمی زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: این خانه از سادگی و کم‌بودن امکانات، ممکن است به گرسنگی دچار شود، زیرا من به خوبی می‌دانم که انسان‌ها باید برای زندگیشان تلاش کنند.