هوش مصنوعی: هر جا که موش از دشت به دکان بیفتد، بهتر است که در کنار خودی‌ها بیفتد تا با دشمنان و غریبه‌ها.

هوش مصنوعی: زمانی که یک شخص بی‌احترام بر روی خر نشسته باشد، چه تو در برابر او باشی و چه خر مرده‌ای در کنار او، هیچ‌کدام اهمیتی نخواهید داشت.

هوش مصنوعی: انسان به خود می‌تواند نامی بزرگ و خدایی بدهد، اما به صورت ظاهری و زودگذر، خال و عم را به عنوان گدا و حقیر می‌سازد.

هوش مصنوعی: پدر پیر را از نادانی و بداخلاقی دور کن و به مقام‌های بالا برسان.

هوش مصنوعی: زیرا زمانی که انسان‌های پست به ثروت و اعمال نیکی دست یابند، در آن صورت به دنبال دوستان و همراهان می‌گردند و خانه و زندگی خود را تغییر می‌دهند.

هوش مصنوعی: غرور او مانند بلیه‌ای ناگهانی است که وقتی می‌آید، مانند کاسه‌ای که در حال شکستن است، همه چیز را به هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: اگر کسی را به خدمت نگیری، او خواسته‌هایت را بی‌میل انجام نخواهد داد، و اگر بخواهی به زور او را به خدمت بگیری، چیزی از او به دست نخواهی آورد.

هوش مصنوعی: همه چیز از وجود خواجه به سرعت جریان می‌یابد و گاه‌گاهی نیز از وجود میردی به سرعت دیگر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی و جذابیت خود اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ چیز به اندازه‌ی زیبایی و شکوه یک زن نمی‌تواند توجه را جلب کند. به نوعی، او روی قدرت و تأثیری که یک زن در جامعه و در دل‌ها دارد تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که زیبایی و جذابیت او خاص و منحصر به فرد است.

هوش مصنوعی: من نه در اختیار این و آن هستم، بلکه هم اکنون در کنار و در حمایت سلطان هستم.

هوش مصنوعی: همه افراد در سخنان خود یا از مقام و شان خود می‌گویند و یا به نفوذ و اهمیت دیگران اشاره می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر کسی با تو گفتگو کند، گرچه در زیر سقف قدیمی باشد، باز هم ارزش و زیبایی دارد.

هوش مصنوعی: گردن من در خطر است دست پادشاه نیلی، زیرا او به دست خودم ضربه‌ای می‌زند.

هوش مصنوعی: من زنی هستم که بیشتر از ترس پشه‌ها، مانند پیلان در حال ریشخند و ناز کردن هستم.

هوش مصنوعی: اگر شاه ما بمیرد یا از دنیا برود، کسی حق ندارد که به جز با دستور من، به ریش من دست بزند.

هوش مصنوعی: من خودم مسئول قفل و کلید و چگونگی باز کردن درهای سرنوشت و موفقیتم هستم.

هوش مصنوعی: هرگز به کسی آسیب نزن و به خویش نیز زخم نزن، چرا که زیبایی و کمال او مانند ماهی است که هیچ کم و کاستی ندارد.

هوش مصنوعی: بعضی از افراد به خاطر لقمه‌ای نان، همواره در غم و شادی دیگران شرکت می‌کنند، همسایه با بوی خوشی که از سفره‌اش به مشام می‌رسد و گاهی هم به مزد و کار دیگران می‌پردازد.

هوش مصنوعی: در جهان، هیچ‌کس برای عقل ناخوشایندتر از گدای متکبر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در وجود او نیرویی خاص وجود دارد که باعث شده از خود پر Energie و فربه‌تر شود.

هوش مصنوعی: انسانی که جاهل و بی‌علم است، حتی با داشتن مال و ثروت، در نظر دیگران حقیر و نادان خواهد بود؛ زیرا مانند گندیده‌ای است که هیچ‌گاه نمی‌تواند بوی خوب را تحمل کند.

هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که انسان‌ها از عدم و نیستی به وجود آمده‌اند و در نهایت نیز به فنا می‌رسند. در میان همه‌ی این زرق و برق‌ها و ظواهر فریبنده، در واقع چیزی جز بیهودگی نمی‌بینیم. زندگی و شوکت‌های دنیوی در حقیقت ارزش چندانی ندارند و تلاش‌های ما ممکن است در نهایت بی‌ثمر باشد.

هوش مصنوعی: در یک لحظه، با یک تغییر کوچک، می‌توان از حالتی ناخوشایند و آزاردهنده به حالتی سرحال و شاداب تبدیل شد.

هوش مصنوعی: از او دور شو و فاصله بگیر، که تنها در این صورت می‌توانی روشنایی و زیبایی را پیدا کنی و از زشتی و تاریکی او رهایی یابی.

هوش مصنوعی: اگر در این سفره تو مهمان مرفه و بی‌دغدغه‌ای هستی، بهتر است که دل را از جگر هم می‌توانی بیشتر احساس کنی و بخوری.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ی زیبا و نورانی او و عظمت و مقام او بر افراشته می‌شود، آثار قدرت و زیبایی‌اش، همچون ریش و موهای با وقار او، درخشش خاصی پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: مالک تو راضی است با قناعت تو، و صبر و تلاش تو به اندازهٔ دارایی‌ات کافی است.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که چیزی در دل شب و سایه‌ها وجود دارد که در حال شکل‌گیری و آماده‌سازی است، و این در حالی است که شب کوتاه است و به زودی روزی بلند و روشن آغاز می‌شود. به عبارتی، در دل تاریکی‌ها، امید و آینده‌ای روشن در حال شکل‌گیری است.

هوش مصنوعی: هر دو طرف همیشه در وضعیت اضطراب و فشار به سر می‌برند و نتوانسته‌اند به توافق برسانند.

هوش مصنوعی: صلح بدون جنگ برای انسان‌های بزرگوار به منزله‌ی آرامش و سازگاری است، در حالی که برای افراد پست و فرومایه، حتی یک کلبه از سنگ نیز نمی‌تواند جالب و مطلوب باشد.

هوش مصنوعی: اگر در رابطه‌ات با خویشان خود آنگونه که باید عمل نمی‌کنی، باید بر عقل و درایت خود تکیه کنی.

هوش مصنوعی: هرگز نماند به ماندن عمر خوش، خیانت و آسیب به خود را فراموش کن و بهتر است که درد و رنج را به جان بخری تا اینکه به خودت آسیب برسانی.

هوش مصنوعی: اگر با کسی که به تو نزدیک است، در شرایط سختی قرار بگیری، در این شرایط زیرکانه باید تصمیم بگیری.

هوش مصنوعی: یا او را ترک کن و دور شو، یا اگر نمی‌توانی، باید تمام آرزوها و خواسته‌های بی‌جا را فراموش کنی.

هوش مصنوعی: اگرچه سراب می‌تواند تشنگی را برانگیزد، اما وقتی به مانند روغن نرم و روان شود، می‌تواند آرامش بیشتری به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از اثرات و آتش‌سوزی‌های ناشی از ویژگی‌های او کم کنی، باید مانند آب بر روی خاک او عمل کنی تا بتوانی خاموشش کنی.

هوش مصنوعی: اگر با او بنشینی، در هر مرحله‌ای، به زودی تو را به دوزخ خواهد برد.