هوش مصنوعی: تعداد زیادی از انسان‌ها در زیر این آسمان‌ها زندگی می‌کنند که در زندگی‌شان مشکلات و رنج‌های زیادی وجود دارد، در حالی که فضای زندگی آن‌ها نیز پر از اعتیاد و درد است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دل تو در چرخ گردان زندگی می‌چرخد، هر آنچه که به دست می‌آوری، چیز خوبی است.

هوش مصنوعی: از این منزل‌گاه پر از سرگرمی‌های بیهوده و آرزوهای ناپایدار عبور کن و مانند طاووس با نفس بالا و افتخار حرکت کن، نه مانند مگس که به چیزهای بی‌ارزش و سطحی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: انسان نمی‌تواند بر طبع خود تسلط یابد، چرا که برای آن باید بار مرده‌ها را به دوش بکشد.

هوش مصنوعی: اگر دل به سمت خودت کشیده‌ شده، کم‌ کم از انسانیت فاصله می‌گیری و به حالات وحشیانه نزدیک می‌شوی.

هوش مصنوعی: هیچ کس را ندیدی که مانند او رازها را آشکار کند، حتی اگر به او طلا هم بدهی.

هوش مصنوعی: کم صحبت کن و خود را در معرض قضاوت و تهمت دیگران قرار نده، چرا که ممکن است آن‌ها به راحتی شما را در موقعیتی vulnerable و آسیب‌پذیر قرار دهند، مشابه به این که یک راز را فاش کنند.

هوش مصنوعی: اگرچه خودت در دنیای فریب و نیرنگ حضور نداری، اما باز هم به دست آوردن و گرفتن چیزها برایت دشوار است.

هوش مصنوعی: بسیاری از رنگ‌ها و جلوه‌های او را دیده‌اند، اما به خاطر غرورش، در نادانی‌اش گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: با خودخواهی و غرور رفتار نکن، زیرا ممکن است تو را از نعمت‌ها و اصول دینی که به آن وابسته‌ای، عریان و بی‌پناه کنند.

هوش مصنوعی: چهار عنصر در این دو اصل و سه حدود از آغاز کار تا روز قیامت وجود دارند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کرم (حشره‌ای) به دلیل وجود نداشته خود نمی‌تواند بسوزد و در واقع نیازی به ناراحتی ندارد، چرا که دود یا نشانه‌ای از آتش وجود ندارد. به نوعی می‌توان گفت که گاهی وجود مشکلات یا تنش‌ها به علت عدم وجود خود مشکل، معانی خاصی پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند طوفان نمی‌تواند کشتی را دچار مشکلاتی کند که از استر خشک‌تر باشد. به عبارت دیگر، برخی از مشکلات و چالش‌ها ممکن است بسیار سخت‌تر و غیرقابل تحمل‌تر از دیگران باشند.

هوش مصنوعی: یا به خودت فکر کن و خود را فراموش نکن، یا به دیگران توجه داشته باش و یادت باشد که در نهایت همه چیز به خودت برمی‌گردد. روزی، نتیجه اعمالت را خواهی دید.

هوش مصنوعی: خیلی از افراد که ظاهراً با ادب و خوش‌خلق هستند، در واقع تحت تأثیر نیرنگ‌ها و ناپاکی‌های نفس خود قرار دارند.

هوش مصنوعی: همچون حباب‌ها که هرچند خوشحال و شاداب‌اند، ولی به سرعت از بین می‌روند زیرا پر از باد هستند.

هوش مصنوعی: عمر انسانی که به تلاش و کوشش نمی‌گذرد و بی‌هدف مانند باد و آب است، بسیار کوتاه و بی‌ارزش خواهد بود، مانند عمر یک حباب که به سرعت می‌گذرد و ناپدید می‌شود.

هوش مصنوعی: عمر انسان به مانند دین اوست و تا ابد با اوست، چرا که مرگ نمی‌تواند به آن نزدیک شود.

هوش مصنوعی: زندگی کسی که به ارزش‌های خود احترام می‌گذارد و هنری دارد، به‌واقع ارزشمند است.