هوش مصنوعی: در شهر روم، بلبل و زاغ هر دو در یک باغ زندگی می‌کردند و برای خود آشیانه‌ای داشتند.

هوش مصنوعی: زاغ همیشه در حال پرواز به دور باغ بود و به درون باغ می‌رفت و در میان درختان آنجا پرواز می‌کرد.

هوش مصنوعی: بلبل خوشحال در باغ‌ها به خاطر عشق سرودهایی می‌خواند.

هوش مصنوعی: زاغ به پرنده‌ای طعنه می‌زند که من با وجود زشت‌رویی، با کلام شیرین صحبت می‌کنم و خودم زیبا هستم.

هوش مصنوعی: زاغ غمگین از دشت خوشحال رفت و بلبل شاد به جای او نشست.

هوش مصنوعی: زاغ نگران و اندیشناک است، در حالی که بلبلکی خوشحال و شاداب، نشان‌دهنده‌ی بی‌خیالی و شادابی کودکی است که به بازی و خوشگذرانی مشغول است و دامی به راه انداخته است.

هوش مصنوعی: دو پرنده، زاغ و بلبل، به دنبال دانه‌ای افتاده و هر دو در تله‌ای گرفتار شده‌اند. هردو تلاش کردند، اما نتیجه‌ای نگرفتند.

هوش مصنوعی: زاغک به بلبل گفت: "ای بلبل، تو هم در نهایت سکوت اختیار کردی و دیگر نمی‌خوانی."

هوش مصنوعی: در این مسیر، چه پرنده خوشخوانی مثل بلبل وجود دارد و چه پرنده‌ای تیره مثل زاغ. آسمان هم پر از نور و روشنایی است، چه به صورت مشعل و چه به شکل چراغ.