هوش مصنوعی: زمانی که روح خالص و راستین به آسمان پرواز می‌کند، چرخ چهارم (که نماد تقدیر و سرنوشت است) از آن بیشتر زینت و زیبایی می‌شود.

هوش مصنوعی: جبرئیل از سوی خالق و پروردگار هر دو جهان، دستوری را دریافت کرد.

هوش مصنوعی: به جستجوی او در هر مکان بروید تا ببینید چه نعمت‌هایی از دنیای مادّی دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که آنها به دنبال سوزنی بودند، سوزنی را بر روی دلق او دیدند و از او پرسش کردند.

هوش مصنوعی: این شعر به این مضمون اشاره دارد که یکی از دلایل وجود وسایل یا چیزهایی که به نوعی ممکن است سبب آزار یا سوزش شوند، به خاطر فراهم کردن پوشش یا حفاظتی برای انسان است. به عبارت دیگر، این سوزن به نوعی نشان‌دهنده این است که حتی چیزهای کوچک و به ظاهر آزاردهنده نیز می‌توانند هدفی بزرگتر داشته باشند؛ یعنی حفاظت از حریم شخصی و عفت.

هوش مصنوعی: من از زیبایی‌ها و ویژگی‌های انسان‌ها راضی‌ام، حتی اگر به مقام و بزرگی نرسم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که لباس کهنه‌ای روی بدن فردی وجود دارد، او نیازمند نخ و سوزن است تا بتواند آن را دوخت و دوز کند.

هوش مصنوعی: همه می‌گویند تو خالق هستی و بر تمامی وضعیت‌ها آگاهی داری.

هوش مصنوعی: این دنیا تنها یک لحظه است و بیشتر از آن چیزی در آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کسی از خداوند مهربان برای او نیامد تا او را در آن مکان محبوس کند.

هوش مصنوعی: بوی دنیا از این بدن در حال خارج شدن است و این دنیا به عنوان مکانی برای زندگی و سکونت محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر نبود این سوزن، تو به راحتی به زیر عرش الهی می‌رسیدی.

هوش مصنوعی: وقتی روح انسان به موانعی برخورد می‌کند، به مکانی با ویژگی‌های والاتر راضی می‌شود.

هوش مصنوعی: روح انسان با وجود جایگاه والای خود، به گونه‌ای در تنگنا و مشکلات قرار می‌گیرد که همچون سوزنی در آتش، احساس درد و فشار می‌کند.

هوش مصنوعی: ای جوانمرد، نصیحت من را بپذیر و دل خود را از تعلقات دنیوی و زرق و برق آن جدا کن.

هوش مصنوعی: وقتی به این منزلت و مقام برسی، به شادمانی و عظمت و ارزش خواهی رسید.

هوش مصنوعی: اگر جزو خاک و زمین باشی، نمی‌توانی به درستی به حقیقت برسی؛ زیرا مسیر واقعی زندگی با مسیرهای بی‌محتوا و بی‌هدف متفاوت است.

هوش مصنوعی: زهر کشنده را بشناس و از آن دوری کن، اما از زهر حیات‌بخش برای دنیای پس از مرگ بهره ببر.

هوش مصنوعی: کسی که به دنیا و متعلقات آن وابسته است، از نظر روحی و معنوی دچار سردرگمی و تیرگی است؛ همان‌طور که بت‌پرستان با دل‌های تاریک خود به بت‌های بی‌جان پرستش می‌پردازند.