هوش مصنوعی: انسان هرچقدر هم که در نظر دیگران برجسته و موفق باشد، در اصل و ذات خود، اگر ناپخته و نادان باشد، از یک فرد عاقل و فکرکرده کمتر ارزشمند است.

هوش مصنوعی: هیچ خامی وجود ندارد مگر به تدریج و به طور مختصر، مانند راه روم که پر از پیچ و خم است.

هوش مصنوعی: انسان زمانی به کمال می‌رسد که از صفات حیوانی و بدی‌های خود دور شود و به انسانیت و خیرات برسد؛ در غیر این صورت، همچنان در حالات مختلفی از نیک و بد زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: در این دنیا، هر جا که جانوری وجود دارد، تا زمانی که انسان به درجه‌ی کمال و پختگی نرسد، باید از او بترسد.