بخش ۳۵ - ذکر اظهار حال آن سرای فی یومالقیامة فلا انساب بینهم یومئذ ولایتسائلون
روز دین دستِ دست رس نبود
نسب کس شفیع کس نبود
نقد تو چون ترا برانگیزد
همه در گردن تو آویزد
بوته خود گویدت چو پالودی
که زری یا مس زراندودی
گر بدی آتشت بپالاید
ور بدی صافی از تو آساید
چون رسیدی به آتش موعود
خود بگوید که چندنی یا عود
بخش ۳۴ - فی التّمثّل: در طمع زین سگان مزبله پویبخش ۳۶ - فی ذکر انساب البشر من ارکان البشر: آدمی گرچه بر زمانه مهست
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
روز دین دستِ دست رس نبود
نسب کس شفیع کس نبود
هوش مصنوعی: در روز قیامت هیچ کس نمیتواند به دیگری کمک کند و نسبتها و پیوندها در آن روز بیاثر خواهند بود.
نقد تو چون ترا برانگیزد
همه در گردن تو آویزد
هوش مصنوعی: وقتی تو در برابر انتقادها واکنش نشان دهی، همه مسئولیتها و مشکلها بر دوش تو خواهد افتاد.
بوته خود گویدت چو پالودی
که زری یا مس زراندودی
هوش مصنوعی: گیاه خود به تو میگوید که آیا تو زرین هستی یا مانند مسی که ظاهری شبیه طلا دارد، اما در حقیقت طلا نیستی.
گر بدی آتشت بپالاید
ور بدی صافی از تو آساید
هوش مصنوعی: اگر بدی تو را بسوزاند، یا اگر بدی دیگران از تو فاصله بگیرد، این نشاندهندهٔ تأثیر عمل توست.
چون رسیدی به آتش موعود
خود بگوید که چندنی یا عود
هوش مصنوعی: زمانی که به آتش مورد نظر خود برسی، از تو میپرسد که چقدر از خودت یا از عود درونیات باقی مانده است.