هوش مصنوعی: گفتم ای خداوند که از نور آفریده شده‌ای، و چهره‌ات چنان زیبا و دل‌فریب است که دیو را به فرشته‌ای شبیه می‌کند.

هوش مصنوعی: ای زمان، به خاطر تو عیدها و روزهای تعطیل مبارک است و ای زمین، چهره‌ات مانند آینه‌ای است که نور و زیبایی را بازتاب می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر وصف تو از خود تو بالاتر باشد، پس تو را توصیف کردن فقط یک هوس و آرزو خواهد بود.

هوش مصنوعی: پس در کل جهان، هیچ موجودی به زیبایی و جلوه تو نیست.

هوش مصنوعی: زیبایی و جلوه‌گری تو به حدی است که هم‌چون آینه‌ای نمایان هستی و تصویر واقعی خود را به نمایش می‌گذاری.

هوش مصنوعی: در سرزمین دین، تو راهی هموار برای عذر و شکر داری.

هوش مصنوعی: درخت طوبی، که نماد برکت و سرسبزی است، منبع زندگی و زیبایی باغ ارم می‌باشد، و همچنین به کعبه‌ای در زمین اشاره دارد که محل عبادت و تقدس برای پادشاهان و مؤمنان است.

هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و قدرت روح اشاره دارد و سوال می‌کند که چه کسی می‌تواند چنین عقل و روح قوی و دل آرامی داشته باشد. در واقع، به مقایسه ویژگی‌های مثبت انسانی پرداخته شده که نشان‌دهنده‌ی عمق و کیفیت وجود اوست.

هوش مصنوعی: عشقت را می‌ستایم که بسیار زیبا هستی، مانند خرما که شکوه و زیبایی‌اش کم‌نظیر است.

هوش مصنوعی: تو از هر چیزی باارزش‌تر و از خصیصه‌های موجودات بالاتر هستی؛ هدف از تمام هستی نیز به خاطر توست.

هوش مصنوعی: تو گوهر باارزشی هستی که درخشش و ارزش تو از خورشید هم بیشتر است و همچون یاقوت درخشان و گرانبهایی.

هوش مصنوعی: نوشیدی جامی از دست پادشاه، مانند پیامبران، شاد باشی!

هوش مصنوعی: در چنین گوشه‌ای که پر از درد و مشکلات است، چه کار می‌توانی بکنی وقتی که با فردی باتجربه و دلسوز مواجه هستی؟

هوش مصنوعی: کلبه‌ای ساخته‌ای که شبیه به یک دیو به نظر می‌رسد و از چهره‌ات بخار دود در آن بالا می‌رود. این کلبه از نور ساخته شده و به وضوح می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هرگز در زندگی‌ام ندیده‌ام که در چاه، همزمان دو خورشید و دو ماه وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: آری، در دنیای مادی تو، از من این داستان را می‌دانی.

هوش مصنوعی: این بود رفتار و کردار پیران که حکام و امیران افراد زیر دست را تحت کنترل و تسلط خود قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: این چه مکانی است که تو در آن دنیا را می‌نگری؟ خودم می‌دانم که جایم در این جهان کجاست.

هوش مصنوعی: سختی‌ها و رنج‌ها می‌توانند باعث ساخت و تقویت شخصیت و زندگی انسان شوند، در حالی که در آسایش و بی‌دردسر بودن، ارزش‌های واقعی و گنج‌های زندگی ممکن است از دست بروند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره می‌شود که مکانی که به ظاهر خراب و ویران به نظر می‌آید، می‌تواند گنجی در خود داشته باشد. در مقابل، جایی که به نظر آباد و خوش‌ساخت است، ممکن است در واقع چیزی نداشته باشد. به نوعی، ارزش واقعی مکان‌ها گاهی اوقات در پشت ظاهر آن‌ها نهفته است.

هوش مصنوعی: عرش و فرشت جایی برای خداوند و موجودات برتر است، اما آفرینش تو در چه مکانی قرار دارد؟

هوش مصنوعی: تاریکی همواره با روشنی در ارتباط است و در صورت وجود نور، خراب کردن تاریکی ممکن می‌شود.

هوش مصنوعی: در این زندگی پر از درد و زحمت، زیبایی و خوشی‌ها مانند ماه و خورشید نمی‌مانند و تنها چیزی که باقی می‌ماند، تلاش و آرزوی طلب است.

هوش مصنوعی: به افرادی اشاره دارد که به طور نادرست و با ترفندهایی وارد خانه‌ای می‌شوند و چهره خود را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: مرد زیرک از دردها و ضربه‌های زمان خسته و رنجیده است و سطح خارجی‌اش آسیب دیده و شکسته شده، اما عمق وجودش همچنان پر از wisdom و تجربه است.

هوش مصنوعی: دل باهوش و زیرک مانند لوزی با فرم خاص و زیبا است، اما دل نادان و بی‌فهم مانند پوست گوزنی بی‌ارزش و بی‌محتوا به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ذهن و فکر تو نازک و لطیف است، ظاهر و رفتار تو نیز زیبا و نیکو خواهد بود. اما وقتی قدرت و اراده‌ات قوی‌تر شود، ممکن است که این ظواهر زیبا به چهره‌ای دیگر بدل شوند.

هوش مصنوعی: اگر سنگ به سستی و تنبلی گرایش پیدا کند، نمی‌توان از آن چیزی با ارزش و نایاب به دست آورد. به عبارتی دیگر، اگر تلاش و کوشش نباشد، حتی بهترین‌ها هم بی‌فایده خواهند بود.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای جان پر از خوبی، تو از کجا آمده‌ای و چرا به من نمی‌گویی؟