هوش مصنوعی: یک نفر که متعجب و حیران بود از شخص دیگری در مورد دیدن یک اسب عجیب و غریب پرسید، چون او آن را به گونه‌ای شگفت‌انگیز و خیره‌کننده مشاهده کرده بود.

هوش مصنوعی: چرا با وجود جثه کوچک و نوجوانی، او را به اطاعت وادار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: تو با هیکل بزرگ و با شکوهت، چرا باید تبدیل به چیزی شوی که بچه‌ها به آسانی به آن دست پیدا کنند و زیر فرمانشان بیفتی؟

هوش مصنوعی: شتر جواب داد و گفت: ای مرد، من به همین وضعیت دچار شده‌ام و از درد رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: اگرچه من از کودکی بی‌خبرم، اما به طناب و مهار خودم نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: درد در وجودم حس کرده‌ام و اکنون به پیروی از آن درد نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: هر کسی که درد و رنج را تجربه نکند، نمی‌تواند به درستی از آنچه در دنیای دیگر وجود دارد، آگاه شود.

هوش مصنوعی: عشق برای مردان هدایت‌کننده‌ای است که درد و رنج آن، مانند آتشی است که همیشه در قلب و وجودشان می‌سوزد و آن را به خود مشغول می‌کند.

هوش مصنوعی: با اینکه حاجی در انجام مناسک مذهبی ماهر است، اما دانش او راه را روشن و هدایت‌گر می‌سازد.

هوش مصنوعی: ظاهر این دنیا زهرآلود و خالی از احساسات نیک است، اما باطن آن دارای صفاتی خوشبو و دل‌انگیز است.

هوش مصنوعی: عالم کسی است که مفهومی تازه و خالص ارائه می‌دهد، و او باید بتواند از حالت‌های ناراحتی و تفکر منفی رهایی یابد.

هوش مصنوعی: اگر او سخنران باشد او را دانا بخوان، و اگر پژوهشگر باشد او را حکیم بنام.

هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، نگرانی‌ها و مشکلات تو را محدود نمی‌کنند و هر کس نمی‌تواند در تمام مراحل کنارت باشد. این تو هستی که باید با چالش‌ها روبه‌رو شوی و پل‌های عبور از سختی‌ها را خودت بسازی.

هوش مصنوعی: باید بدانی که در این مسیر، افراد زیادی وجود دارند که در این کار تخصص دارند و تو ناچار باید با آنها آشنا شوی.

هوش مصنوعی: از تمام اینها هیچ‌کس به‌دنبال تو نیست، پس تو هم از پی خودت برو و وسایل و امکانات لازم را فراهم کن.

هوش مصنوعی: خرد برای تأمین نیازهای ابتدایی مانند غذا و نان نیست و همچنین مانند حجاج، نقش محافظت و نگهداری را ندارد.

هوش مصنوعی: برای حفظ و نگهداری از گنجی که در اختیار داریم، باید مانند ماری در اطراف آن مراقب باشیم، نه به خاطر اینکه چیزی از آن بگیریم، بلکه برای حفاظت از آن.

هوش مصنوعی: عقل درست و حقیقت‌جو، در کار و عمل، توانایی دارد تا راستی‌ها را به شنونده‌اش منتقل کند.

هوش مصنوعی: کار بدون علم و دانش نتیجه‌ای نمی‌دهد، و دانه‌ای که مغز ندارد نیز میوه‌ای نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: دردی که بدون علم باشد، شبیه تخمی است که در خاک شوره می‌کارند و نتیجه‌ای نخواهد داد. علمی که با درد و احساس همراه نباشد، مانند سنگی است که باید در کوره حرارت ببیند تا به تبدیل و تغییر برسد. در واقع، هر دو حالت بدون همراهی دیگر نتیجه‌ای نخواهند داشت.

هوش مصنوعی: دانشی که بیشتر از عمل و کار باشد، مانند نوری است که در چشم تو تابیده و منتشر می‌شود.

هوش مصنوعی: علمی که تحت فرمان یک مزدور باشد، علم واقعی نیست؛ زیرا آنچه که تنها بر پایه قدرت و زور استوار باشد، علم حقیقی به شمار نمی‌رود.

هوش مصنوعی: مرد دین تا به دنبال پول است، همچون شتری که بیمار و ناتوان است.

هوش مصنوعی: اگر علم را به درستی و با دقت مطالعه کنی، به تو قدرت و ابزار لازم برای پیشرفت و ساختن راه‌های نوین ارائه می‌دهد.

هوش مصنوعی: علم تو می‌تواند جانت را در چنگال امواج سختی به خطر اندازد و همچنین می‌تواند ایمان و ارزش‌های دینی‌ات را مورد تهدید قرار دهد.

هوش مصنوعی: اگر دوباره علم تو را فراخواند، بر اسب تندروِ بُراق نشانه‌ات می‌دهد.

هوش مصنوعی: تا جایی که چشم او ببیند، تو را به همانجا می‌آورد و در آنجا قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: به سرعت به سمت علم نروید با تکیه بر گمان، زیرا گمان می‌تواند به اشتباه و درست بودن منجر شود.

هوش مصنوعی: انسان بدون علم و دانش، مانند پرنده‌ای است که بدون پر می‌باشد و در نتیجه بی‌پنا‌هه و بی‌چاره.

هوش مصنوعی: روح آگاه مانند بلبل در مرگ طنین‌انداز می‌شود، همان‌طور که بلبل بر روی برگ‌ها آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: عالمی که دلش خالی است، مانند علفی است که تنها به دنبال نفس خود می‌باشد. او به چهره‌ای بی‌مقدار تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: علمی که برای دین و عدل به دست می‌آید، مانند چهار عنصر اصلی طبیعت است: آتش، آب، خاک و باد.

هوش مصنوعی: افرادی که علم و دانش را طلب می‌کنند، اگر در بی‌خبری و نادانی به سر ببرند، مانند ماهی در آب هستند که هرگز نمی‌توانند خود را پیدا کنند. آنها در جستجوی علم، ممکن است از واقعیت‌ها دور بمانند و در نتیجه به تباهی بروند.

هوش مصنوعی: علمی که برای استفاده در باغ و باغچه به کار می‌رود، مانند چراغی است که دزد را راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر علم را برای به دست آوردن قدرت و ثروت فرا بگیری، باید بدانی که نتیجه‌اش سختی و بدبختی است.

هوش مصنوعی: چون جان آفرین وجود ندارد، علم هم مانند کسی که می‌داند، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگرچه خوب می‌خواند، اما راه او بد می‌شود. در عوض، خودش در مسیرش دچار مشکل می‌گردد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که علم و دانشی که ابلیس دارد، به خاطر غرور و فریبکاری او بوده و به هیچ وجه به خاطر نیت صالحی نیست. ابلیس از این دانش برای ایجاد تفرقه و فریب دیگران استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: ارزش دین تو را تنها دیو می‌داند، زیرا او می‌داند چگونه با فریب و نیرنگ، دین تو را از تو بگیرد.

هوش مصنوعی: تو از ابلیس کمتر هستی، ای خر! زیرا تو دین فروشی می‌کنی و او دین را نابود می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که تو از دام او رهایی یابی، از خدا و پیامبر فاصله خواهی گرفت.

هوش مصنوعی: هر کسی که با سخنانش دیگران را مسحور و شگفت‌زده کند، هیچ‌گاه کسی را نمی‌بیند که بتواند او را از این حال نجات دهد یا هشیار کند.

هوش مصنوعی: کسی که افکار و سخنان خود را با واقعیت‌های الهی یکی بداند و نتواند تفاوت بین آن‌ها را تشخیص دهد، از درک حکمت و الطاف خداوند محروم می‌شود.

هوش مصنوعی: علم در جایی که بی‌احترامی و نادانی وجود دارد، قرار نمی‌گیرد؛ زیرا چیزی که کهنه و ناپسند با پدیده‌های جدید و خوب نمی‌تواند هم‌زیستی کند.

هوش مصنوعی: در ابتدا همگان در شرایطی یکسان و بی‌نوا هستند، اما در پایان، تفاوت‌ها مشخص می‌شود و هر کس به جایگاه خود می‌رسد، چه پادشاه و چه انسان عادی.