هوش مصنوعی: یک شخص نادان برخواست و از یک فرد غیرمعمول داستانی خواست.

هوش مصنوعی: بگو که سرگذشتی را برایم تعریف کن، بگو که چرا اینقدر بی‌مزه و بی‌احساس صحبت می‌کنی، حالا توجه کن.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به حقیقت و سرشت واقعی زندگی دست نیافته است؛ چون برای فهمیدن آن باید از ظواهر و پدیده‌ها فراتر رفت و به عمق وجود پی برد.

هوش مصنوعی: به هر حرف و سخنی که می‌شنوی، خوب گوش کن و هر چیزی که از آن به درون جانت نفوذ کرد، به دقت در نظر بگیر و تجزیه و تحلیل کن.

هوش مصنوعی: هر چیزی که موجب خوشحالی و صفا می‌شود، به آن توجه کن و هر چیزی که باعث تیره‌روزی و ناپسندی است، از آن دوری کن.

هوش مصنوعی: دانش و علم از سوی خداوند بر گردن انسان است، ولی انجام ندادن کار و عمل، نشانه‌ی نادانی است.

هوش مصنوعی: تو مانند گوزنی هستی که گردن خود را از دست می‌دهد، چرا که از عشوه‌ها و زیبایی‌ها آسیب می‌بیند.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی را نباید به راحتی نادیده گرفت، زیرا ظاهری زیبا می‌تواند انسان‌ها را فریب دهد. اما در نهایت، ارزش‌های واقعی و درونی از اهمیت بیشتری برخوردارند و نباید فریب ظاهر را خورد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر انسان از درون خود بخواهد، می‌تواند به راحتی و به سرعت از حالت‌های سنگین و پر از بار خود دل بکند. در واقع، با یک کار کوچک و ساده می‌توان بارهای سنگین را رها کرد و به حالت سبکی دست یافت.

هوش مصنوعی: در دنیای آشفته و بی‌صدا، هیچ‌کس غم‌خوار و کمک‌رسان نیست. پس مترس که گرفتار زیبا پسندی و فریبنده‌گی نشوی.

هوش مصنوعی: باید قبله اول را بشناسی تا بتوانی تشخیص دهی که آیا در دنیا، حالتی خوب و سرشار از قابلیت داری یا نه.

هوش مصنوعی: چند نفر از این افراد در نفاق و فریبکاری هستند و چشم‌هاشان به درد آمده و فقط در مورد کحالی (سرمه) حرف می‌زنند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به خود مغرور است و به قدرت و توانایی‌هایش دل خوش کرده، در واقع در خطر مرگ نهفته است که مانند غول‌ها و موجودات بزرگ، به او نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: آگاهی و دانشت از روح و جانت ناشی می‌شود و ثروت و مال تو از جسم و بدنت به دست می‌آید. این دو به نوعی همچون معشوقانی هستند که تو را به سمت خود می‌کشند، در حالی که این دو نیز می‌توانند به عنوان دشمنان تو عمل کنند.

هوش مصنوعی: خود را پاک و خالص کن تا جزو انسان‌های نیکوکار و مومن بشوی، به طوری زندگی کن که شایسته‌ی این جایگاه باشی.

هوش مصنوعی: راهبران و پیشروان، با گفتار خود نمی‌توانند به قدرت و توانایی یک فیل بزرگ و چیره دست برسند؛ زیرا صدای آنها ضعیف و ناتوان است.

هوش مصنوعی: آشکار است که کسی که دانش و علم دارد، بزرگ و محترم است و در مقابل، کسی که نادان است، کوچک و گمراه به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: دانشمندان و حکمت‌مندان همه بار خود را برداشتند و رفتند و از این تمایل رهایی یافتند.

هوش مصنوعی: تو در این دنیا داستانی از زیبایی و دین را خلق کرده‌ای، اما چگونه می‌توانی چنین سرمست و بی‌خبر باشی؟

هوش مصنوعی: دانش و آگاهی، امری خاص و متعلق به خداوند است، اما در عین حال، علم و یادگیری هم می‌تواند به شکل بازیگوش و سرزنده‌ای به سراغ فقر و نیاز هم بیاید.

هوش مصنوعی: برای دین، با انسان نادان صحبت نکن و به خاطر بی‌خردی او سرش را به درد نیاور.

هوش مصنوعی: اگر انسان‌های خوب و نیکو در جامعه نباشند، نمی‌توان به سلامت و امنیت فکر کرد، چرا که بدون وجود ارزش‌های درست، هیچ چیز باارزشی حاصل نخواهد شد.

هوش مصنوعی: در یک میدان، برای به دست آوردن پول بیهوده تلاش نکنند، چون از نظر عقل و درک، برای به دست آوردن مقام و اعتبار هم نباید بی‌دلیل کوشش کرد.

هوش مصنوعی: کسی که درد و رنجی در درون دارد، وقتی که از آن ناراحتی شکایت کند، نشان‌دهنده‌ی آن است که مشکل عمیق‌تری دارد.

هوش مصنوعی: وقتی تو بر کسی تکیه کنی و او را با محبت و توجه خود درمان کنی، حتی اگر این درمان از داروی دیگری هم بهتر باشد، اثرش بیشتر خواهد بود. به عبارت دیگر، محبت و حمایت تو می‌تواند تاثیری عمیق‌تر از هر درمانی داشته باشد.

هوش مصنوعی: حکیمانی که بر زیبایی‌ها و دل‌های دیگران توجه می‌کنند، نمی‌توانند برای خود شادی و خوشی را از دل دیگران بگیرند.