هوش مصنوعی: اعضای بدن مانند یک شهر هستند و عقل نقش پیشه‌وران را دارد، در حالی که دل مانند سلطانی در این شهر حکمرانی می‌کند.

هوش مصنوعی: خشم و عصبانیت شغل و وظیفه‌ی نگهبانی است و آرزو باعث می‌شود که یکی ظلم کند و دیگری نادانی به خرج دهد.

هوش مصنوعی: اگر فردی از شرایطی بگذرد و به علم و درایت کافی دست یابد، باید او را به کسی اعتماد کرد که برداشت‌های درستی از او داشته باشد و از او محافظت کند.

هوش مصنوعی: اگر هیچ‌گونه دلیلی برای آن نیابی، پس نباید به او اعتماد کنی و باید به خرد و عقل خود رجوع کنی.

هوش مصنوعی: اگر نفس پادشاهی عادل باشد و با تن و عقل و جان هماهنگ باشد، آن‌گاه انسان از درون خالی و بی‌دل خواهد شد.

هوش مصنوعی: نطق و زبان بیانگر احساسات و افکار درونی انسان هستند و این بیان تنها از طریق وجود بدن و جسم انسان ممکن می‌شود، همچنین به همین طریق می‌توان به نفع و ضرر افراد نیز پی برد.

هوش مصنوعی: وقتی زمان به عقب برگردد و قدرت پادشاه دچار تغییراتی شود، کسی که سخنان او را می‌فهمد و تفسیر می‌کند، با چالش‌های تازه‌ای روبرو خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر از گفته‌های من بهره‌ای ببرند، برای پادشاه و شهر خوشایند خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر همه کسانی که به دنبال به دست آوردن خواسته‌های خود هستند، به آنچه می‌خواهند برسند، در آن صورت، صاحب و مالک سرزمین ناقص خواهند بود.

هوش مصنوعی: اگر در موضوع عقل و احساس به درستی عمل نشود، همه افراد به نوعی گرفتار ضعف و شرمندگی خواهند بود.

هوش مصنوعی: اگر عقل و دل تحت فرمان خداوند باشند، به مقام بسیار والایی دست پیدا می‌کنند، حتی اگر به نظر برسد در پایین‌ترین وضعیت هستند.