هوش مصنوعی: به خاطر محدودیت‌های موجود در جهان مادی، به نظر می‌رسد که این عالم جسمانی پدید آمده است.

هوش مصنوعی: اگر دو نفر از نظر نهاد و بنیاد یکسان باشند، حتی اگر ظاهراً متفاوت به نظر برسند، در واقع از یک ریشه و یک سمت هستند.

هوش مصنوعی: جهان به گونه‌ای است که هرچند گسترده و بی‌انتہا به نظر می‌رسد، اما هنوز در چارچوبی مشخص و محدود قرار دارد که به آن جهت می‌دهد.

هوش مصنوعی: پس از این، در سرزمین وجود، بدان که مرتبه‌ها نقشی دارند و خود نیز نقش‌پذیر هستند.

هوش مصنوعی: در آغاز زندگی و در پایان آن، وجود و عدم در این دو حالت وجود دارد.

هوش مصنوعی: در دنیای زوال و فانی، به دنبال درجات بالا و ساختن بناها هستیم، اما همه چیز گذراست.

هوش مصنوعی: عقل تحت تأثیر دستورات قرار گرفته و مشغول است، در حالی که نفس با اشتیاق به دنبال خواسته‌ها و آرزوهای خودش می‌باشد. دل هم از این وضعیت خسته و ناآرام است.

هوش مصنوعی: ظاهر انسان برای کمک به مادیات آمده است و نه اینکه آسمان به دست هفت کمند (محدودیت‌ها و مشکلات) گرفتار باشد.

هوش مصنوعی: در آسمان چهار گوهر در درون یکدیگر به بند افتاده‌اند و هر کدام در حال خصومت با دیگری هستند.

هوش مصنوعی: از این چهار عنصر، سه نوع موجود زنده و طبیعی به وجود می‌آید: گیاهان، مواد معدنی و موجودات حیوانی.

هوش مصنوعی: هنگامی که گیاهان به خوراک حیوانات تبدیل شدند، حیوانات نیز به خوراک انسان‌ها تبدیل شدند.

هوش مصنوعی: وقتی کلام انسان به غذا و nourishment برای ملائک تبدیل شد، آنگاه به این دلیل، راهی برای ارتباط با آسمان و عالم بالاتر پیدا کرد.

هوش مصنوعی: اگر در دنیا فقط بر اساس یقین و گمان عمل می‌کردیم، در واقع خر همان خر بود و حکیم هم همان حکیم باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: صحبت زیبا از سکوت بهتر است، وگرنه فراموشی در جان بهتر است.

هوش مصنوعی: اگر نتوانی زیبا و حکیمانه صحبت کنی، بهتر است که سکوت کنی تا بار گنگی به دوش نداشته باشی.

هوش مصنوعی: بهتر است در گفتگوها به کم صحبت کردن و مختصر گویی توجه کنیم؛ زیرا سخن زیاد و بی‌مورد فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: عقلیت به تو توصیه‌ای جدی کرده است که یا به خوبی سخن بگو یا اصلاً سخن مگوی.

هوش مصنوعی: اگر نصیحت را بپذیری، دیگر چگونه می‌توانی خود را بی‌فایده و بی‌معنی بدانی؟