هوش مصنوعی: در جهان هرگز به دانسته‌ها و گمان‌های نادانانه ارزش نده و آنها را نادیده بگیر.

هوش مصنوعی: برای جلب نظر مردم و بدست آوردن موافقت آنها، بی پروا و ناآگاه نباش و با افکار سطحی و بیهوده درگیر نشو.

هوش مصنوعی: به خاطر یک مشت خاک، به سراغ مسائل شرعی نرو و از زحمت و کار بیهوده پرهیز کن.

هوش مصنوعی: به دنبال مقام و موقعیت‌های دنیا نباش و برای گرفتن اعتبار از مردم تلاش نکن.

هوش مصنوعی: اگر از کنار خود کسی را دور کنی، به او اجازه نده در کارهای مهم و عبادت نزد تو حاضر شود.

هوش مصنوعی: به خاطر بدخلقیت، قامتت خیلی بیشتر از اندازه‌ات شده است، در حالی که تو یک نفر بیشتر نیستی.

هوش مصنوعی: تو دو نیمه شده‌ای و دوباره راست ایستاده‌ای، ولی چرا قامت فلانی یکدست و بی‌نقص است؟

هوش مصنوعی: تو مانند نشانه‌ای هستی که در محفل درویشان به طرف آن‌ها می‌روید و در آنجا می‌افروزی.

هوش مصنوعی: شاید اگر گدای بی‌قدرتی با پادشاهان رابطه داشته باشد، برخی از آن‌ها از روی کینه دست به کار شوند.

هوش مصنوعی: تا کی باید با نادانی به زندگی ادامه دهی و در غم و ناامیدی غوطه‌ور باشی؟

هوش مصنوعی: زندگی‌ات در مسیر عقل و آگاهی سپری شده است، اما در نگرانی از اینکه این وضعیت چه معنایی دارد یا چه بر سر آن خواهد آمد، گرفتار شده‌ای.

هوش مصنوعی: دیگر جنگ و دشمنی تو سبب زخم و آسیب است؛ همانند اینکه سنگ بر شیشه بیفتد و آن را بشکند، این نشان از بددلی و شقاوت تو دارد.

هوش مصنوعی: باید درباره‌ی حقایق و اندیشه‌های عقلانی صحبت کرد، زیرا بینش عمیق تنها از طریق عقل قابل دستیابی است.

هوش مصنوعی: افرادی که از نصیحت من به دورند، شبیه به خر هستند که نمی‌تواند زیبایی‌های فرشته را ببیند و بنابراین از مرگ معذورند.

هوش مصنوعی: دوست من، وقتی کسی به مهمان دست می‌دهد، نشان‌دهنده احترام و خوش‌آمدگویی است. چرا باید مهمان همچنان منتظر بماند؟ این یعنی دست دراز کردن به طرف مهمان، بیانگر محبت و گرمی است.

هوش مصنوعی: حسادت و کینه‌ورزی مانند سلاحی است که دیو حقد را به دست گرفته و آن را گرفتار کرده است.

هوش مصنوعی: اگر به خدایت برسی، بدان که دین تو با این صفات زشت، شهوت و رأی همراه است.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند جلوه و شکوه خداوندی را که در دل انسان‌های پاک و مقدس تجلی می‌کند، ببیند؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در اینجا صحبت از فاصله و تفاوت‌های عمیق در طبیعت و وجود دارد. مانند اینکه سایه‌ای از شاهی دور است و این فاصله می‌تواند به معنای ارتباط‌های پیچیده و پنهانی باشد، مشابه رازهای الهی که همیشه در لایه‌های عمیق‌تر وجود دارند. این مفهوم می‌تواند به ما یادآوری کند که درک ما از حقیقت‌های بزرگ‌تر گاهی اوقات دشوار است و ممکن است در لایه‌های پنهان قرار داشته باشد.

هوش مصنوعی: تو به دنبال خواسته‌ها و هوس‌ها هستی و در کشمکش و جدل‌ها غرق شده‌ای، به دنبال عمل و کارهای عمومی می‌روی.

هوش مصنوعی: تنها از هوس‌ها و تمایلات نفسانی برنمی‌خیزد و دلیل آن هم اختلاف نظر شافعی و بوحنیفه است.

هوش مصنوعی: اگر بوحنیفه تو را به دیوانگی و حسرت بکشاند، در سوی دین چیزی جز فرشته و موجودات خوب و نیک وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر شافعی نسبت به تو استوار و پایبند باشد، این نشان‌دهنده‌ی اطمینان و پاکی ریشه‌اش به من مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: هر دو درست می‌گویند، اما آنچه ما در نظر داریم نادرست است. نادرستی ناشی از بدی‌های دل من و توست.

هوش مصنوعی: اگر به حقیقت و یقین نگریسته شود، سنت‌ها همچون سنبل و دین مانند سوسن در باغ معرفت می‌روید.

هوش مصنوعی: من به خاطر نصیحتی که داشتم، این را گفتم و پس از ارائه مشاوره‌ام، رفتم.

هوش مصنوعی: اگر به من نصیحت کنی که از روزهای بد دوری کنم، مانند این است که به عیسی (ع) یاد می‌دهی که چگونه یک پزشک باشد.

هوش مصنوعی: عقل واقعی به انسان آگاهی می‌دهد، اما نادانی بدبختی و جهل را به انسان تحمیل می‌کند.

هوش مصنوعی: خوی و شخصیت تو مانند آتش است که همیشه در حال شعله‌ور شدن است، ولی آبرو و اعتبار تو مانند خاکی است که به سرعت از بین می‌رود و به راحتی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. مانند بادی که به راحتی می‌تواند آن را جابجا کند.

هوش مصنوعی: اگر تو بد نیستی، پس چرا با من کینه‌ورزی؟ اگر چنین است، این رفتار را در دین نکن.

هوش مصنوعی: آنچه را که به خاطر شهوت و کینه از دست داده‌ای، دوباره برنگردان. به خاطر ندای مردم و خواسته‌های آنها، دل و ایمان خود را فدا نکن.

هوش مصنوعی: فردی که به دنبال عموم مردم است، نمی‌تواند به بیهوده‌روی آن‌ها دست یابد و نتیجه مطلوبی از این کار نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: من به تو نصیحتی در مورد دین می‌کنم، اگر خوب باشد که بپذیری و اگر بد باشد، من از تو دور خواهم شد.

هوش مصنوعی: ای دوست، چرا به خاطر حرف‌های بی‌خود و بی‌مزه خودت، خود را زیر فشار و سختی می‌افکنی؟

هوش مصنوعی: این جمله به ما می‌گوید که نباید درباره افراد بزرگ و مهم، به گونه‌ای صحبت کنیم که مختص به حیوانات یا افراد کم‌ارزش است. در واقع، احترام و ادب در سخن گفتن درباره بزرگان اهمیت دارد و نباید آنها را با الفاظ نادرست و بی‌احترامی توصیف کنیم.

هوش مصنوعی: من به تو راه نجات را نشان دادم، اما اگر نخواهی، خودت را به نادانی می‌زنی و از آن بی‌خبر می‌مانی.

هوش مصنوعی: اگر از نصیحت‌های دینی استفاده نکنی، عاقبت کار خود را به نحو نامناسبی می‌بینی.

هوش مصنوعی: اگر از من جدا هستی، حرف‌پذیر نیستی و خودت را در چنگال شیطان می‌افکنی و آسیب می‌بینی.

هوش مصنوعی: چون تو نمی‌توانی با دیدن حقیقت‌ها را بشناسی، این هزینه‌ای که می‌پردازی برای آدم‌های عادی نیست.

هوش مصنوعی: همه‌ی موجودات در این دو روزه، مانند روده‌ای پر از باد، تازه و شاداب شده‌اند.

هوش مصنوعی: از روی خواهش و تمنا صحبت می‌کند، اما هیچ مفهوم عمیق و واقعی در آن وجود ندارد، مانند صدای زنگ که فقط صدا می‌دهد و هیچ چیز دیگری را به همراه ندارد.

هوش مصنوعی: هر کس که عقلش نبیند و درک نکند، همچون حیوانی خواهد بود.

هوش مصنوعی: مرد باید عیب‌های خودش را ببیند و به جای نشستن و غیبت کردن دیگران، تلاش کند تا خود را اصلاح کند.

هوش مصنوعی: اگر عیب‌های خود را بشناسی، هرگز جزو مردم عادی نخواهی بود، بلکه همچون جهانی بزرگ و قدرتمند خواهی بود.

هوش مصنوعی: از این نوع حواشی و بی‌خودی‌ها دوری کن و به کار و فعالیت خود بپرداز و از سخن‌پراکنی بگذرم.

هوش مصنوعی: اگر از سرشت و ماهیت خود آگاهی داشته باشی، پس باید بدانی که درد و رنج راهنمای تو هستند.

هوش مصنوعی: اگر نگران دین و مسائل معنوی هستی، به دنبال حقیقت و اعتقاد باش، چون راهی برای آرامش درونت در این جست‌وجو نهفته است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به درد دلش رسید، باید او را تحسین کرد و به او احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: کسی که با چهره‌ای عبوس و ناراضی به مهمان نگاه می‌کند، نان را به اندازه جانش باارزش می‌داند.

هوش مصنوعی: ای دوست، سخنان خوب من را بشنو، وگرنه بهتر است کمتر صحبت کنی و به جایی که شایسته‌اش باشد بروی.

هوش مصنوعی: من بنده‌ام و فقط سخن امامان را می‌شنوم، نه سخنان نادانان را.

هوش مصنوعی: به خاطر خجالت، پایم را روی پای خودم گذاشته‌ام و وقتی که دستم را بر روی دستم می‌زنم، حس شادی و خوشحالی به من دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: هرچند که من حالا پیر شده‌ام، اما لطفاً به جوانی و گذشته‌ام رحم کن.

هوش مصنوعی: من مشهورم و منتظر پیامی از آقایی هستم که به من سلام کند، زیرا من از نوکران او هستم.

هوش مصنوعی: اگر بوحنیفه تو را پسند نمی‌کند، خودت را بسوزان و نابود کن، مانند آتشی که در دل چوب سپندو وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر شافعی بر تو مشغول تلاش و خدمت باشد، من به سوی تو با امید و ایمان به حق می‌آیم.

هوش مصنوعی: هر دو بزرگوار بر من ارجمند هستند و من بر روحشان درود و سلام می‌فرستم.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که امام به عنوان راهنمای قرآن و معانی آن عمل می‌کند، در حالی که دیگران با ادعاها و استدلال‌های خود به دنبال اثبات نقطه نظر خود هستند. به عبارت دیگر، وجود امام و راهنمایی‌های او از اهمیت بیشتری برخوردار است و از او نمی‌توان صرفاً با دلایل و استدلال‌های عادی کناره‌گیری کرد.

هوش مصنوعی: آن شخص با رفتار خود همچون دریاچه‌ای سبز و آرام است و این به کلام حیدر، شیر دل، اشاره دارد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که یکی از آنها مانند دریا است که همه چیز را در بر می‌گیرد و دیگری به مانند یک نظریه در علم است که به همه علوم و دانش‌ها مرتبط می‌شود.

هوش مصنوعی: او مانند ستاره‌ای درخشان و قابل توجه است، و این نور او را به شکوه و زیبایی خاصی برجسته می‌کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که قوانین دینی و شرعی به خاطر اصول و رویکردهای خود، تقویت و ایجاد رونق شده‌اند، در حالی که انحرافات و ناهنجاری‌ها از این اصول آسیب می‌بینند و تضعیف می‌شوند.

هوش مصنوعی: یکی از آن‌ها مانند ارکان و پایه‌های دین است و دیگری مانند بدن و جان در اسلام به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: هر دو نفر تلاش و کوشش کرده‌اند، اما نتیجه یکی از آنها به خوبی و موفقیت رسیده و دیگری در ابتدا کارش را آغاز کرده است.

هوش مصنوعی: پیامبر با خوشحالی از تلاش و کوشش این افراد خبر می‌دهد و این تلاش‌ها آثار مثبتی در وفق با اصول دینی دارد.

هوش مصنوعی: کسانی که در جستجوی دین و معنویت هستند، از تلاش و کوششی که دارند، اعتبار و ارزش خاصی نزد افراد خردمند پیدا می‌کنند و به حقیقت خود را به امام و پیشوای راستین می‌رسانند.

هوش مصنوعی: جان من برای هر دو فدای شما باشد، روح من برای قول و وعده‌های شما خوراکی باشد.

هوش مصنوعی: نسیم الهی از هر دو سوی خوشحال است، زیرا که بسیاری از انسان‌ها از آن‌ها بهره‌مند شده‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که از حرف‌های دیگران نتواند حفظ خود را کند، در واقع گرفتار و متضرر شده است.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه شتر به جایی برود و پراکنده شود، نباید به دنبال جستجو و کار و فعالیت بیفتد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کارهای نادان به فساد نرود، مرد حکیم و دارای درایت نیز در آرامش و آسایش به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: شما که چیزی از مسأله‌ای نمی‌دانید، چرا باید صرفاً به خاطر سخن گفتن، جدل کنید؟

هوش مصنوعی: وقتی مردی در مرتبه‌ای بالا قرار می‌گیرد و سوار بر مرکب می‌شود، خیلی زود از آن مقام شاداب و خوشحال نخواهد بود و به زودی دچار نگرانى خواهد شد.

هوش مصنوعی: مرد نادان زمانی که بخواهد به دانش برسد، احساس خفگی و سرگشتگی می‌کند و از وجود خود و دنیای آشنا جدا می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دلیل و برهان دور بماند، در واقع خود را به دردسر انداخته و در مشکلات فراوانی گرفتار می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که کارهای بد انجام می‌دهد، به طور قطع سزاوار رفتن به جهنم است.

هوش مصنوعی: خداوند، تو که نجات‌دهنده‌ی بندگانت هستی، در روز روشنایی به من کمک کن تا از تاریکی‌های شب رهایی یابم.

هوش مصنوعی: من به زیبایی از مقام والای یقین نسبت به تمام امامان دین سخن می‌گویم.

هوش مصنوعی: اگرچه من خشک و بی‌روح به نظر می‌آیم، اما در دل به خاطر ستایش‌ها، زبانم پر از احساس و شور است.

هوش مصنوعی: اگرچه همه مردم با من دشمنی می‌کنند، اما نباید دوستی را نادیده بگیرند.

هوش مصنوعی: من در حالتی که به خلیفه‌ام احترام می‌گذارم، از نقد و بررسی‌های او بهره می‌برم و به تمامی سوالات پاسخ می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر عمرم طولانی و همچون عمر سام و نوح باشد، یا اگر مانند نفس و روح پایدار بمانم،

هوش مصنوعی: ستایش و زیبایی آن‌ها است که دست من همچون شمعی درخشان و روشن به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: من هرچند که در جمع باشم یا تنها، در هر حال تمام وجودم متعلق به آن‌هاست.

هوش مصنوعی: من به خاطر محبوبیتم معروف هستم، و چون خدمتگزار او هستم، خود را در مقام خواجگی احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به خانه‌ام نخواهم رفت، زیرا در حالتی ناپاک هستم و نمی‌توانم به سراغ آن بروم.

هوش مصنوعی: تو مانند چرخه‌ای هستی که ماهی در آن می‌چرخد و من همچون غذایی هستم که بر روی تابه می‌جوشد.