هوش مصنوعی: خداوند بزرگ و جلیل، همواره با عظمت و جلال خود حاضر است. او همچنین به وسیله‌ دلایل و نشانه‌ها، خود را به ما معرفی می‌کند، هر چند که در پس پرده‌ رمز و رازی نهفته است.

هوش مصنوعی: سخن او روشن و مطمئن است و دلیل و مدعای او کاملاً واضح و شایسته است.

هوش مصنوعی: جواهر وجود انسان به وسیله کلمات نمایان می‌شود و چرخ زندگی او را هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: محل حضور عارفان، باغی خوشبو و روح‌نواز است که مانند بهشت برین می‌ماند.

هوش مصنوعی: ای کسی که در خواندن قرآن به غفلت و بی‌توجهی و روی آوردن به معصیت مشغولی،

هوش مصنوعی: حرف‌هایی که از دل برمی‌آید، نشان‌دهنده شادی و ذوق واقعی هستند و در عالم خیال یا اندیشه، عشق و شوقی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: قرآن به دلیل عظمت و شکوه خداوند مانند یک نشانه واضح و دلیل قابل اعتماد است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هنگام صحبت کردن، تنها به کلمات و لحن آن‌ها توجه نکنیم، بلکه باید به محتوای واقعی و معنای عمیق آن‌ها نیز دقت کنیم تا بدانیم که هدف اصلی از بیان این کلمات چیست.

هوش مصنوعی: از درون شمع، روش و مسیر اسلام را نشان می‌دهد و از بیرون، محافظ و نگهبان باورهای عمومی است.

هوش مصنوعی: عاقلان در دل خود لذت و شیرینی دارند، در حالی که غافلان فقط تکرار و گفتاری دارند بدون درک عمیق از آن.

هوش مصنوعی: چشم جسم به زیبایی‌های دنیوی می‌نگرد، اما چشم جان به معنای عمیق و روحانی قرآن توجه دارد.

هوش مصنوعی: زحمت همواره چشمان را از خواب و آرامش دور می‌کند، اما نعمت‌های آن باعث بهبود روح و افزایش هوش می‌شود.

هوش مصنوعی: از آسمان لطف و نیکوکاری باران می‌بارد و هر نقطه از آن مانند دسته موهایی است که بر زیبایی یاران می‌افزاید.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف و خوبی او، زیبایی‌هایی که از ابر جدا شده‌اند مانند دُرهای گرانبهایی در دهان صدف نگهداری شده‌اند.

هوش مصنوعی: برای افرادی که مجاز نیستند، به خاطر زیبایی‌اش، پرده‌های باشکوهی از مشک آویخته شده است.

هوش مصنوعی: پرده و پرده‌دار نشان‌دهنده چیزهایی است که در پس سیمای ظاهری پنهان شده‌اند. این جمله به ما می‌گوید که هیچ‌کس از اعمال شاه خبر ندارد و همه چیز در حجاب و پوشش است. به عبارتی، اوضاع و احوالی که در درون وجود دارد، برای دیگران روشن نیست و رازهای پنهان باقی می‌مانند.

هوش مصنوعی: کسی که بصیرت دارد، می‌داند که چه کسی از وضعیت شاه خبر دارد و چه چیزی در پس پرده‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: از دور نتوانستم طراوت و تازگی زیبایی او را به درستی درک کنم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که شکل و گفتار و نحوه بیان آن به وضوح از دنیا سرچشمه می‌گیرد و به اوج یا کمالی همچون ستاره پروین می‌رسد.

هوش مصنوعی: تو هنوز از تجربیات زندگی روزمره و مسائل ابتدایی نتوانسته‌ای درکی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: تو از قرآن فقط پوشش او را دیده‌ای و کلام او را به عنوان پرده‌ای بر چهره‌اش تصور کرده‌ای.

هوش مصنوعی: در برابر کسانی که شایستگی درک ارزش‌ها را ندارند، نمی‌توان چهره خود را باز کرد و به وضوح نشان داد. در واقع، نشانه‌های شخصیتی و توانایی‌ها در برابر افرادی که قابل فهم نیستند، به نوعی پنهان می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر تو هیچ‌گاه آن افراد را دیدی، به راحتی می‌توانستی آن پوشش نازک را پاره کنی.

هوش مصنوعی: تو با نمایان کردن چهره‌ات، آرامش را به روح من هدیه دادی.

هوش مصنوعی: نخستین چیز ممکن است سخت و ناخوشایند باشد، اما دومی مانند ماهی که تازه و زیباست، خوشایند خواهد بود.

هوش مصنوعی: این بیت توصیف زیبایی از یک شیء یا طبیعی دارد. "سیمین" به معنای نقره‌ای است و "حریر زرد" اشاره به پارچه‌ای لطیف و زرد رنگ دارد. "تُنُک" به نازکی این پارچه اشاره می‌کند. "چارمین" می‌تواند به نوعی خاص از این تزیین یا شکل اشاره داشته باشد و "مغز آبدار" به بخشی خاص و خوشمزه اشاره می‌کند که خنک و دلپذیر است. در کل، این تصویر به زیبایی و لطافت یک چیز خاص اشاره دارد که دارای ظاهری جذاب و حس خوبی است.

هوش مصنوعی: خانهٔ تو پنجمین منزل است و پیرو سنت پیامبران قرار دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که روح را با زیبایی‌های والایی تزئین کنی، چرا به آغاز و چیزهای ابتدایی برگردی؟

هوش مصنوعی: دل زخمی و رنجور را فقط او می‌تواند درمان کند و جان کسی که از نعمت‌ها بی‌بهره است، تنها اوست که می‌تواند به او دارو دهد.

هوش مصنوعی: جسم به خاطر زندگی‌اش مزه‌ی ناسالم را می‌چشد، اما فقط روح می‌فهمد که مزه‌ی خوبی مانند روغن چیست.

هوش مصنوعی: احساس نمی‌تواند چیزی را درک کند، مگر اینکه باطن و عمق موضوع را بشناسد؛ مانند اینکه اگر کسی مغز چیز را بداند، می‌تواند به زیبایی و ظرافت آن پی ببرد.

هوش مصنوعی: ظاهری که می‌بینی زیباست، اما صفات درونی او را نمی‌شناسی.

هوش مصنوعی: به کم از مهمان‌خانه بهشتی غافل نشو، چرا که پیش از قرآن، خواندن قرآن را به خوبی بیاموز.

هوش مصنوعی: کلامش را به گونه‌ای پنهان کرده که تو از آن با خبر نشوی.

هوش مصنوعی: تو همان چشم هستی که از چهره‌ات به سستی و تنبلی‌ات پی می‌برند، در حالی که چهره‌ی تو مانند چهره‌ی سلطان است.

هوش مصنوعی: چهره از حقیقت روح بی‌خبر است، بدان که جسم چیزی جدا از روح است.

هوش مصنوعی: چندین حرف و کلمه در قرآن و حدیث وجود دارد که می‌توانی با آن‌ها صحبت کنی یا موضوعاتی را مطرح کنی.

هوش مصنوعی: نکنند مردم خواب آلود و بی‌خبر، مانند بیداران، ذات او را ببینند.

هوش مصنوعی: اگرچه با او صحبت می‌کنم و در یک حال و احوال هستیم، اما او از عمق مطلب بی‌خبر است و تنها مانند تصویری بر دیوار حمام می‌ماند.