هوش مصنوعی: آیا شنیدی که خلیل (ابراهیم) در زمان آتش چه گفت؟ او موضوع را از جبرئیل پنهان کرد.

هوش مصنوعی: از دریچهٔ وجود خود سر خود را خارج کن و بگو برادر، دور شو از میان من.

هوش مصنوعی: گفت با جبرئیل در مورد راز خداوند، که در مشکلات، آسانی را فراهم کن.

هوش مصنوعی: مانند گوی‌ای که در هوا معلق است، من هم از قدرتی رها شده‌ام. این رهایی به مانند پرتابی از منجنیق است که مرا در فضا آزاد گذاشته است.

هوش مصنوعی: پس من دلیل و نشانه‌ی مسیر تو هستم، ای جبرئیل، زیرا خیرخواه تو هستم.

هوش مصنوعی: در آن شرایط، با تأثیر کلام خلیل و اطمینان به وکیل خود برای حفظ وضعیتی که دارم، مواجه شدم.

هوش مصنوعی: گفت هرچند که پایم در اختیار توست، اما تو باید آن را به گردن ضعیفم ببندی.

هوش مصنوعی: مدتی از خودم دور شوم تا بتوانم به یاد تو یک لحظه نفس بکشم.

هوش مصنوعی: عصمت و پاکی او تنها دلیل من نیست، دانش و علم او هم مانند جبرئیل برای من کافی نیست.

هوش مصنوعی: بدون تو، در درگاه معشوق حاضر شو، چشمانت را ببند و به او نگاه کن.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از نعمت‌های خود استفاده کنی و از میان مشکلات عبور کنی، می‌توانی به لذت و خوشی ایمان دست پیدا کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که آتش عشق از وجود تو شعله‌ور شود، آن آتش دیگر نمی‌تواند دست از سوزاندن بر دارد.

هوش مصنوعی: وقتی ابراهیم خلیل به خاطر خودسازی و تقوا از اعمال ناپسند خود بیرون آمد، به آتش محرومیت از کارهای زشت دست کشید.

هوش مصنوعی: هرچند نمرود آتش بزرگی روشن کرد، اما آن آتش نتوانست علف را بسوزاند.

هوش مصنوعی: زمانی که کنترل و هدایت امور به دست قدرت‌های حکومتی سپرده شد، آتش بیست و هشت روزه خاموش شد.

هوش مصنوعی: از میان آتش و دود، صدا به گوشش می‌رسد و این صدا ندا و پیام حق را به او می‌رساند.

هوش مصنوعی: عهد و پیمان به مانند نهر جاری و سوسن، حقایق را به زیبایی نشان می‌دهند، مانند سنبلی که سمبل برکت و توفیق است.

هوش مصنوعی: اگر دوستی مانند آتش نمرود باشد، پس آنجا بهشت و گلستان خواهد بود.