هوش مصنوعی: وقتی که پرنده‌ای را از جنگل صید می‌کنند، گردن و پاهای آن را همچنان در قید و بند نگه می‌دارند.

هوش مصنوعی: چشم‌هایش به آرامی بسته می‌شود تا یاد بگیرد چگونه او را شکار کند.

هوش مصنوعی: او از رفتار دیگران خسته شده و می‌خواهد چشمانش را از آن‌ها بگیرد و به سوی چیزهای دیگر نگاه کند.

هوش مصنوعی: کمی غذا می‌تواند آدمی را راضی کند، اما یادآوری از خوراک‌های گذشته او را همیشه به فکر می‌اندازد.

هوش مصنوعی: او را از خود دور کن و به او اجازه بده که لحظه‌ای به گوشهٔ چشمش نگاه کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مردم از دیدن بازدار خودداری کنند، دیگر کسی به سراغ بازدار نمی‌رود.

هوش مصنوعی: او تمام غذا و نوشیدنی را از خود می‌گیرد و هیچ ساعتی نمی‌گذرد که بدون حضورش در خواب بروم.

هوش مصنوعی: پس از آن، فردی با یک چشم به رضایت نگاه می‌کند، نه به خشم.

هوش مصنوعی: به خاطر عادت‌ها و رسم‌های قدیمی، با دیگران رفت و آمد می‌کند، اما روحش با آنها همخوانی ندارد.

هوش مصنوعی: شاید در میهمانی و جمع ملوک، جایی برای شکار کردن باشد.

هوش مصنوعی: هر کس که زیر بار نظم و انضباط نرود و خود را کنترل نکند، از نظر دیگران فردی غیرقابل هضم و دور از پذیرش خواهد بود.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف و موفقیت، باید تلاش و زحمت کشید. بدون تمرین و جدیت، کسی به مقصود خود نمی‌رسد. اگر شخصی خود را نسوزاند، چه اهمیتی دارد که از چه چیزی بهره‌مند است.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که تمام غذا و نوشیدنی‌اش را از خالق و منبع واقعی آن دریافت کند، نه از وسایل و اسباب ظاهری.

هوش مصنوعی: برای رهایی از عذاب و مشکلات، باید به خودسازی و تربیت نفس ادامه دهی، وگرنه به سوی جهنم سوق پیدا خواهی کرد.

هوش مصنوعی: دیگران بی‌خبر هستند، اما تو هوشیار باش و در این مسیر حرفی نزن.