هوش مصنوعی: ای خالق عالم که جان را آرامش می‌بخشی، عقل را با حقیقت هدایت کن.

هوش مصنوعی: در بهشت آسمانی، همه افرادی که جاهل و نادان هستند، در حالی که در بهشت تو کسانی که از معصیت و گناه لذت می‌برند، به نوعی عذاب و رنج را می‌کشند.

هوش مصنوعی: وقتی در خانه‌ات هستم، خوب و بد را فراموش می‌کنم؛ زیرا وجود تو برایم همچون بهشتی است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که هدف و نیت پنهانی در آینهٔ فریب و تزویر نمایان می‌شود. این موضوع به علم و قدرتی که در پس این نیت‌ها وجود دارد، اشاره دارد. یعنی در ظاهر می‌توان چیزی را پنهان کرد، اما در باطن، حقیقت و هدف واقعی آشکار است.

هوش مصنوعی: زمانی که دل انسان پر از غم و درد باشد، مانند جوجه‌ای که در جگرش سوراخی ایجاد شده است، به شدت رنج می‌برد. این رنج می‌تواند مشابه عذاب‌های دوزخ یا آتش کوره‌ای باشد که در آن غذا تهیه می‌کنند.

هوش مصنوعی: جهنم از ترس او بهشتی می‌شود و زمین بدون انسان مانند آجر خواهد شد.

هوش مصنوعی: عاشقان به خاطر تو با وجود گریه کردن، می‌خندند و عارفان نیز در حالی که باید خندید، اشک می‌ریزند.

هوش مصنوعی: در دوزخ تو، بهشت آرمان را بدون تو، به داشتن حور و عین‌های فراوان راضی می‌دانم.

هوش مصنوعی: اگر مرا به دوزخ هم بری، از در خودت می‌روم و نه اینکه به پای کسی بیفتم.

هوش مصنوعی: اگر کسی به تو سخنی بگوید که مخالف با خواسته یا آرزویت باشد، دل او به خاطر غفلتش از حقیقت، خود را در پوششی از ناآگاهی پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: همه چیز در زندگی به نوعی به تو وابسته است؛ کسانی که به تو کمک می‌کنند، خود به نوعی به تو نیاز دارند و رابطه‌ای دوسویه وجود دارد.

هوش مصنوعی: نه از تو بی‌خیال می‌شوم، نه از ناامیدی شجاع می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر زهر را با جانم پیوندی، از شکر هم تلخ‌تر نخواهم گفت.

هوش مصنوعی: تنها فردی که از نیرنگ‌های تو در امان است، کسی است که خود را پایین‌رده و حقیر بداند.

هوش مصنوعی: ایمنی و فریب تو هر دو در یک سطح قرار دارند؛ کسی که باهوش است، از فریب تو ترس دارد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به مکر و فریب تو اعتماد داشت، چه اینکه اطاعت و نافرمانی از نظر سود و زیان یکسان نیست.

هوش مصنوعی: آن فرد در واقع در امان است که از فریبکاری تو و گناهان تو بی‌خبر باشد.