هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ زیانی به اندازه سودی که تو داری نیست و هیچ چیزی نمی‌تواند به اندازه وجود تو ارزشمند باشد.

هوش مصنوعی: نور و روشنی بخش اوست که نعمت‌ها را هدیه می‌دهد؛ او قهرمان حقیقت است و جان و جسم او یکی است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از عالم غیب باخبر شوی، ابتدا خودت را اصلاح کن و عیب‌هایت را از بین ببر؛ زیرا عالم غیب به عیوب تو ارتباطی ندارد.

هوش مصنوعی: خدای پنهان در جایی می‌گوید که نشانه‌های نورانی، رنگ و چهره زرد مردمی است که در آن سرزمین زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: تو خود پر از اشکال هستی و نمی‌توانی به دنیای پنهان و غیبی که فراتر از افکار و شک و تردید است، دستیابی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: با بی‌خردی خود، از دو پای وابستگی‌ات برنمی‌خیزی.

هوش مصنوعی: وقتی که بین تو و حقیقت مانعی وجود داشته باشد، عقل تو با تو به چالش می‌آید و به ستیز می‌پردازد.

هوش مصنوعی: بدنیا سلام کن و با نفس‌های خود وداع بگو، وگرنه چشمانت از من دور خواهد شد.

هوش مصنوعی: در روز و شب به خاطر دوری از عقل و خرد، شِکوه و ناله کن، زیرا با عقل خود، کارهای بدی کرده‌ای.

هوش مصنوعی: عقل خود را از این زن زیبا آزاد کن، زیرا بعد از آن، زندگی برای تو راحت می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که به حقیقتی عمیق دست یابی، قدرت واقعی را از نگریستن به دنیای معنوی و آسمانی خواهی یافت.