هوش مصنوعی: مرگ به عنوان کلید واژه‌های عمیق و معنوی در دین به شمار می‌آید و بدون مرگ، درهای این معانی باز نخواهد شد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که این دنیا وجود دارد، خداوند وجود نخواهد داشت مگر اینکه تو در این دنیا باشی.

هوش مصنوعی: سری که در آن حقایق نهفته است، جان تو را به نور ایمان آراسته می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی قبل از تو نامه‌ای را با مهر خودش آماده کرده و حالا آن را به خاتمت می‌سپارد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی در این دنیا زندگی کنی، هرگز نمی‌دانی در آنجا چه خبر است.

هوش مصنوعی: کتاب و نامه خداوند هرگز برنمی‌گردد مگر اینکه زمان مرگ فرا رسد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که انسان از تو نرمی و لطافت نبیند، نور دین تو از شرق جان او نمی‌تابد.

هوش مصنوعی: هرگز به دروازه‌ی سرای خوشبختی نخواهی رسید، مگر این که تجربه‌های تلخ و شیرین زندگی را پشت سر گذاشته باشی.

هوش مصنوعی: تو از مسائل پنهان و اسرار غیبی بی‌خبر هستی و نمی‌توانی در هنرها عیوب و نقص‌ها را تشخیص دهی.

هوش مصنوعی: حالتی که او داشت، مثل حالتی دیگر نبود و رفتار او نیز مانند عادت‌های همیشگی نبود.

هوش مصنوعی: وقتی که روح به مقام و مرتبه‌ای بالا برسد، آرامش می‌یابد و آنچه که نادرست و انحرافی است، به حقیقت و درستی مبدل می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که به مقام و مرتبه‌ بالایی رسیدی، بعد از آن روح و جان تو به سوی دیگران خواهد رفت.

هوش مصنوعی: چهره‌ی دین به آشنایانش شوق می‌بخشد، همچون پرنده‌ای که از قفس آزاد می‌شود و به باغی سرسبز می‌شتابد.

هوش مصنوعی: با زندگی تو، دین و ایمان شکوفا می‌شود و در زمان مرگ تو، روزی جدید برای دین آغاز می‌گردد.

هوش مصنوعی: مرد دانا در این موضوع بیان می‌کند که سخنان او مانند یک حکم شرعی است.

هوش مصنوعی: انسان‌ها به خاطر حرص و افراط در زندگی خواب‌آلود هستند، اما وقتی که مرگ ظاهر می‌شود، متوجه حقیقت می‌شوند و بیدار می‌شوند.

هوش مصنوعی: تمامی موجودات در این جهان به خواب و غفلت هستند و در واقع در حال نابودی و خرابی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: آن حالت یا سنتی که قبلاً وجود داشت، عادت بود و نه اینکه به عنوان یک باور یا دین شناخته شود.

هوش مصنوعی: اگر دین ناشی از زندگی باشد، پس دین واقعی نخواهد بود و فقط بافتی پوچ و بی‌محتوا خواهد داشت.

هوش مصنوعی: دین و حکومت در پی توجه به بی‌خبری و نادانی است، زیرا این نقص و کمبود می‌تواند به کاهش آگاهی و فهم انسان‌ها منجر شود.

هوش مصنوعی: آنکه در وجود جهانی کم دارد، بیا و نگاه کن به وجود مصطفی و آدم.

هوش مصنوعی: هر کس که خواهان بیشتر است، بهتر است به عاقبت عاد و قارون نگاه کند و عبرت بگیرد.

هوش مصنوعی: یکی از آنها در رکاب می‌ماند و دیگری از فشار و خستگی غافل می‌شود.

هوش مصنوعی: پای این را به عدم و نیستی برده و دست آن را به قلم و نوشته گره زده‌ام.

هوش مصنوعی: باد با شکوه و قدرت خود به قوم عاد شباهت دارد و زمین خاکی که از روی لعنت رفته، کیفر و مجازات قارون را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر ترس از آسیب به خوبان، خود را فدای آنان کنی، ضرری نخواهد بود.

هوش مصنوعی: خودت را در برابر مردان بزرگ و با تجربه، مانند آتش بسوزان و از خودت عبور کن.

هوش مصنوعی: اگر از عقل و ایمان به آسانی عبور می‌کنی، به این معناست که با حقیقت به‌طور جدی مواجه نیستی.

هوش مصنوعی: مرد باید به دور از خودخواهی و خودپسندی باشد و هرگز نباید به محتوای نادرست یا ناتوانی خود احترام بگذارد. اگر کسی دچار خودفریبی شود، به زودی به مشکلات و شکست‌های بزرگتری برخورد خواهد کرد.

هوش مصنوعی: تو که از خود بی‌خبر شده‌ای، گرسنگی یعنی این که دو نفر با هم در عذاب و کمبود غذا باشند.

هوش مصنوعی: اگر از بدن و جان خود جدا شوی، در گرداب تنهایی و بی‌کسی خواهی چرخید.

هوش مصنوعی: اگر چشم‌های زیبا و دلربای تو در میان مردم نباشد، با دل سوزان و بی تابی خود دیگران را روشن نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: آن زیبایی تو چه حسی در من ایجاد می‌کند و آن شور و شوق تو چه فضایی از وجودت را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی که لب‌ها در آستان دین قرار بگیرند، به مانند آستین مریم عیسی هستند.

هوش مصنوعی: خودت را در این جستجو فدای حقیقت کن و با تمام وجود در مسیر راست و درست گام بردار.