هوش مصنوعی: حرف "کاف" و "نون" تنها نشانه‌ای از نوشتاری هستند، و غیر از آن، هیچ چیز دیگری نیست. پس از آن نیز چیزی جز قضا و قدر نمی‌تواند بر زندگی ما تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: نه این که دیر و زودش به ضعف و ناتوانی مربوط باشد، و نه اینکه خوشی و ناخوشی‌اش به ذات و طبیعت فرد.

هوش مصنوعی: علت او را نه به کفر نسبت بده و نه به دین، و همچنین صفت او را نه به این شناخته‌ شده است و نه به آن.

هوش مصنوعی: آنچه که غافلان می‌گویند، از آن هم پاک‌تر است، چون عاقلان بر آن تأکید کرده‌اند.

هوش مصنوعی: تصور و ذهن نمی‌تواند دلیل خوبی باشد، زیرا هر جا که تصور و ذهن وجود داشته باشد، حقیقت در آنجا نیست.

هوش مصنوعی: تصور و اندیشه، ساختهٔ خداوند است و عقل نیز جوان و ناپخته‌ای از اوست.

هوش مصنوعی: وجود او از تمام خوبی‌ها و بدی‌ها، چه در ظاهر و چه در باطن، بی‌نیاز و مستقل است.

هوش مصنوعی: چون وجود او بر عدم غالب است، مانند اثبات وجود مادر نابینا که فقط دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ناآگاه به خوبی می‌داند که مادری دارد، اما چگونه می‌توان او را به وسوسه و تردید انداخت؟

هوش مصنوعی: در این دنیا که چهره‌ها زشت و ناپسند هستند، تو باید به عطر و شخصیت خودت توجه کنی و بر آن تمرکز داشته باشی.

هوش مصنوعی: اگر چیزی را نگی، نه خوب است و نه بد؛ اما اگر آن را بگویی، تو وجود خواهی داشت و او وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر در مورد دین سخن نگویی، به نظر می‌رسد که از دین فاصله گرفته‌ای، و اگر هم بگویی، در حال شبیه‌سازی و تقلید هستی.

هوش مصنوعی: با تو مانند تصویری در آینهٔ صاف و نورانی هستم، جایی که اتحاد و پیوند ما به وضوح نمایان است.

هوش مصنوعی: وقتی کسی از کجا و کی به وجود می‌آید، چطور می‌تواند در ذهن و یاد تو جای بگیرد؟

هوش مصنوعی: عموم مردم وقتی به حضور او می‌رسند، بی‌هدف و بی‌معنا صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: مردان مانند پرنده‌ای در محله‌ای خاص به دنبال هم می‌گردند و مانند قناری‌ها با صدای دلنشین خود آواز می‌خوانند.

هوش مصنوعی: فاخته غایب است و می‌گوید: اگر تو اینجا بودی، چه چیزی می‌گفتی؟

هوش مصنوعی: هرگاه امید داشته باشی یا ترس، هیچ یک از این احساسات باعث نمی‌شود که حکمت بی‌فایده و بی‌اثر باشد.

هوش مصنوعی: او به هر چیزی که انجام می‌دهد، آگاهی دارد و تو از درد و رنجی که به وجود می‌آورد، بی‌خبری.

هوش مصنوعی: ما تنها وقتی به فهم و خرد می‌رسیم که تسلیم علم و دانایی خود نباشیم و باید درک کنیم که وجود حکمت و صبر در ما به چه میزان است.

هوش مصنوعی: افراد را از حکیم خود ابزار و وسیله‌ای داده‌اند، هرکس که نیاز بیشتری دارد، ابزار بیشتری به او داده می‌شود.

هوش مصنوعی: هر انسانی وسیله‌ای دارد که مناسب اوست، تا بتواند به دنبال سود و جلوگیری از ضرر باشد.

هوش مصنوعی: در جهان، هر آنچه که گذشته، هر آنچه که خواهد آمد و هر آنچه که اکنون وجود دارد، به گونه‌ای باید باشد که هست.

هوش مصنوعی: در میانه‌ی کار، چیزی را نگو، زیرا کسی که فضول است و در کار تو دخالت می‌کند، خود را از نظر دیگران رانده است و بهتر است تو با چشم‌پوشی، آن را بپذیری.