سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>لبهات می ست و می بود اصل طرب</p></div>
<div class="m2"><p>چندان ترشی درو نگویی چه سبب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو از نمک آنچنان ترش داری لب</p></div>
<div class="m2"><p>گر می ز نمک ترش شود نیست عجب</p></div></div>

دیوان حکیم سنایی غزنوی (بر اساس معتبرترین نسخه ها) به اهتمام پرویز بابایی - سنایی غزنوی - تصویر ۵۲۴

رباعی شمارهٔ ۲۲

لبهات می ست و می بود اصل طرب
چندان ترشی درو نگویی چه سبب
تو از نمک آنچنان ترش داری لب
گر می ز نمک ترش شود نیست عجب

هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی لب‌ها و طعم آن‌ها است. شاعر به ترشی لب‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید که این ترشی ناشی از نمک است. در واقع، لب‌های محبوبش به قدری خوشمزه و خوش رنگ هستند که حتی ترشی آن‌ها هم جای تعجب ندارد. شاعر با زبانی زیبا احساسی عاشقانه را به تصویر می‌کشد.

رباعی شمارهٔ ۲۰

رباعی شمارهٔ ۲۱

هوش مصنوعی: لبخندهایت شادی‌بخش و شیرین است، اما در دل این شادی چه راز و دردی نهفته است که نمی‌گویی؟

لبهات می ست و می بود اصل طرب

چندان ترشی درو نگویی چه سبب

هوش مصنوعی: تو از نمک به قدری تلخی می‌کنی که اگر لب‌هایت از این تلخی پر شود، طبیعی نیست.

تو از نمک آنچنان ترش داری لب

گر می ز نمک ترش شود نیست عجب

رباعی شمارهٔ ۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده