گنجور

شمارهٔ ۷۵ - در هجای «معجزی» شاعر

معجزی خود ز معجز ادبار
نزد هر زیرکی کم از خر بود
خود همه کس برو همی خندید
زان که عقلش ز جهل کمتر بود
زین چنین کون دریده مادر و زن
ریشخندش نیز درخور بود

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

معجزی خود ز معجز ادبار
نزد هر زیرکی کم از خر بود
هوش مصنوعی: هر که به دور از حقیقت و عقل زندگی کند، در واقع خیلی کم از جانوری بی‌فایده نیست.
خود همه کس برو همی خندید
زان که عقلش ز جهل کمتر بود
هوش مصنوعی: همه افراد از روی نادانی به او می‌خندیدند، زیرا عقل آن‌ها کمتر از جهلشان بود.
زین چنین کون دریده مادر و زن
ریشخندش نیز درخور بود
هوش مصنوعی: از این رو، مادر و زن که به چنین وضعیتی گرفتار شده‌اند، طعنه‌زدن به او نیز شایسته است.

حاشیه ها

1392/09/24 21:11
حامی

عرفای بی معرفت. ادبای بی ادب. عقلای بی عقل. مومنان خدا نشناس و عاشقان نسناس... هر دم از این باغ بری میرسد!

مصراع آخر چنین است:
ریشخندیش نیز در خور بود.....
ریشخندش که باشد وزن را مختل می کند.